“मेरे बच्चयो हऊँ थोड़िया देरा तका जो तुहांजो सौगी आ। इसते बाद तुहां मिन्जो टोल़णा, कने तियां जे मैं यहूदी अगुवेयां ने गलाया था, ‘तित्थी जे हऊँ जां, तित्थी तुहें नीं आई सकदे,’ सैई हऊँ हुण तुहांजो बोलां।
काँह्भई इक येढ़ा बगत हुआं था ताहली जे परमेशरा रे स्वर्गदूत कुण्डा च आईने पाणिये जो हिलां थे। पाणिये रे हिल्दे इ पैहले सै जे कोई कुण्डा च उतराँ, सै अपणियां सारियां बमारियां ते ठीक हुई जां था, चाये तिसरी कोई बी बमारी काँह नीं ओ।
तिसा रोटिया खातर मेहणत नीं करा सै जे सड़ी जाईं, पर तिसा खातर मेहणत करा सै जे अनन्त जीवन देआं, सै जे माहणुये रे पुत्रा यनि मांह तुहांजो देणी; काँह्भई पिता यनि परमेशरे मिन्जो इ अधिकार दित्तिरा।”
यीशुये तिन्हांने इक बार भीं गलाया, “हऊँ दूर जाया राँ कने तुहां मिन्जो टोलणा कने लगातार पाप करने ते मरी जाणा; तित्थी जे हऊँ जां, तित्थी तुहें नीं आई सकदे।”