फेरी यीशुये तिन्हाने गलाया, तुहें लोकां रियां नज़राँ च बड़े धर्मी बणां ये, पर परमेशर तुहांरे कपटी स्वभावा जो जाणाँ। माहणुआं रिया समझा च सै जे खास आ, सै परमेशरा रिया नज़राँ च बेकार आ।
तिने सै गल्ल इस खातर नीं बोल्ली थी भई तिस्सो गरीबां री चिंता थी पर इस खातर बोल्ली थी भई सै चोर था, कने तिसले तिन्हांरी पैसयां री थैली रेआं थी कने तिसच सै जो किछ पां थे, सै कड्डी लेआं था।
पतरसे गलाया, “हे हनन्याह! सै जे शैताने तेरे मना च पवित्र आत्मा ने झूट्ठ बोलणे रा विचार पाया, कने तुहें अपणी बेच्ची रिया धरतिया रे पैसयां चते थोड़े जे रखी लो?
हऊँ यहूदी धर्मा च अपणी जाति औल़यां ते सै जे मेरिया उम्रा रे थे, जादा बधदा गया कने मेरे पूर्वजां ते सै जे रिवाज मिन्जो मिले, तिन्हां च मेरी बौहत आस्था थी।
तिन्हां लोकां खातर सब चिज़ां शुद्ध इयां तिन्हांरे मन जे शुद्ध ये, पर अशुद्ध कने अविश्वासी लोकां खातर किछ बी शुद्ध निआं, काँह्भई तिन्हांरे मन कने अन्तरात्मा दोन्नों अशुद्ध ये।