29 ताहली जे जादा भीड़ कट्ठी हुन्दी जां थी तां यीशु बोलणे लगया, “इस जुगा रे दुष्ट लोक बुरे; सै नशाण मंगा यें, पर योना रे नशाणा जो छड्डिने कोई होर नशाण तिन्हांजो नीं दित्या जाणा।
ताहली जे तिने बौहत सारे फरीसियां कने सदूकियां जो बपतिस्मा लेणे खातर अप्पूँ ले औंदे देख्या, तां यूहन्ने तिन्हाजो गलाया, “जहरीले सर्पा साई बुरे लोको, हऊँ तुहांजो खबरदार कराँ भई हरेक सै जे पाप कराँ तिसजो परमेशरा इक दिन सजा देणी, कने ये नीं सोच्चा भई तुहां इसा सजा ते बची जाणा।
जे तुहें मेरे कने मेरिया शिक्षां ते इस दुष्ट कने पापी जुगा च शर्मिन्दा ये, तां माहणुये रा पुत्र यनि मांह बी तुहांते शर्मिन्दा हूणा, ताहली जे तिस पवित्र स्वर्गदूतां सौगी अपणे पिता रिया महिमा समेत औणा।”
इतणे च ताहली जे हजाराँ रे हसाबे लोक कट्ठे हुईगे, येत्थी तक भई लोक इक्की दुज्जे जो धक्का मुक्की करने लगे, तां यीशु सब्बींते पैहले अपणे चेलयां खा मुड़या कने बोलणे लगया, “फरीसियां रे मलेड़े ते यनि तिन्हांरे दिखावटी कम्मां ते अप्पूँजो बचाईने रक्खा।
तुहें अपणे पिता शैतान्ना री सन्तान ये कने अपणे पिता रियां इच्छां जो पूरा करना चाँये। सै त शुरु ते खूनी आ कने तिने कदीं सच्चाईया रा पक्ष नीं लेआ, काँह्भई सच्च तिसच हाया इ निआं। झूट्ठ बोलणा त तिसरे स्वाभावा ची हाया; काँह्भई सै झूट्ठा कने सारयां झूट्ठां जो जन्म देणे औल़ा पिता।