न्याय रे दिन दखण रिया राणिया इसा पीढ़िया रे लोकां सौगी खढ़ना कने तिसा सै दोषी बनाणे, काँह्भई सै बड़े दूर प्रदेशा ते सुलैमान रा प्रचार सुणने जो आई थी; कने देक्खा, येत्थी सै आ सै जे सुलैमान ते बी बड्डा, पर तुहें मन बदलने जो त्यार नींये।
“हऊँ त तुहांजो तुहांरे मन बदलने खातर पाणिये ते बपतिस्मा देआं, पर तिस जे मेरते बाद प्रचार करने औणा, सै माहते जादा सामर्थी आ; कने हऊँ तिसरे मुकावले किछ बी नींआ, हऊँ इक्की सेवका रा सब्बीं ते छोट्टा काम्म तिस खातर करना चाऊँ, तां तिस बी लायक नींआ। तिस तुहांजो पवित्र आत्मा कने अग्गी ते बपतिस्मा देणा।
यीशु तिसने गल्लां था, “बुरीआत्मा, इस माहणुये चते निकल़ी जा!” पर बुरे आत्मे तिसजो जल्दी छड्डया नींआ, सै जोरा ने रड़ान्दे हुये गलाया, “यीशु, हऊँ जाणाँ भई तू महान परमेशरा रा पुत्र आ! तू काँह मिन्जो परेशान करया राँ? तू परमेशरा रे नौआं ते मेरने ये वायदा कर भई तू मिन्जो पीड़ा नीं देंगा।”
इसा गल्ला पर स्वर्गदूते तिसाजो जबाब दित्या, “पवित्र आत्मा तेरे ऊपर उतरना, कने परमप्रधान परमेशरा री महान सामर्थ तू पर छाणी। इस खातर तेरते सै जे न्याणा जमणा सै पवित्र हूणा, कने सै परमेशरा रा पुत्र कहलाया जाणा।
इस पर लोकें तिस्सो बोल्या, “अहें पवित्रशास्त्रा री गल्ल सुणिरी भई मसीह सदा जिऊंदा रैहणा, फेरी तू काँह बोलां, भई माहणुये रे पुत्रा जो ऊच्चे पर चढ़ाया जाणा जरूरी आ? ये माहणुये रा पुत्र कुण आ?”
तिने बी मिन्जो बोल्या, “फिलदिलफिया नगरा रिया कलीसिया रे दूता जो ये सन्देश लिख: हऊँ इ पवित्र कने सच्चा, कने मेरले दाऊद री चाबी, कने सै जे हऊँ खोल्लां तिस्सो कोई बन्द नीं करी सकदा, कने सै जे हऊँ बन्द कराँ तिस्सो कोई खोल्ही नीं सकदा, ये हऊँ बोलां: