“हे पिता! सै लोक जे तैं मिन्जो दित्तिरे, मेरी ये इच्छा इ भई तित्थी जे हऊँ आ तित्थी सै बी रौ, काँह्भई सै मेरिया तिसा महिमा जो देक्खी सक्को सै जे तैं मिन्जो दित्ति। काँह्भई संसारा रिया सृष्टिया ते पैहले तू मिन्जो प्यार कराँ था।
फेरी यीशुये गलाया, “ताहली जे तुहें लोक माहणुये रे पुत्रा जो यनि मिन्जो ऊच्चिया ठारी चढ़ांगे, तां जाणगे भई हऊँ सैई आ; कने हऊँ अपणिया तरफा ते किछ नीं करदा, पर तियां जे मेरे पिता परमेशरे मिन्जो सखाईरा, हऊँ तियां इ ये गल्लां बोलां।