दस्सा यूहन्ने जो बपतिस्मा किति ते मिलया? परमेशरा ते या माहणुये ते?” सै अप्पूँ चियें गल्ल बात करदे हुये गलाणे लगे, “जे अहें बोलां ये ‘परमेशरा ते’ तां इस अहांते पुछणा ‘फेरी तुहें तिस पर विश्वास काँह नीं करदे?’
पिलातुसे तिस्सो गलाया, तां क्या तू राजा? यीशुये जबाब दित्या, “तू बोलां भई हऊँ राजा। हऊँ इस खातर पैदा हुईने संसारा च आया भई सच्चाईया रे बारे च सखाई सक्कूँ। सै माहणु जे सच्चाईया ने प्यार रक्खां ये सै मेरा बचन सुणां ये।”
काँह्भई यीशु मसीह सै जे अहांरा महायाजक आ सै अहां री हरेक कमजोरिया जो समझां; काँह्भई सै सब्बीं गल्लां च अहां साई शैतान्ना रे जरिये परखया गया, पर तिने कोई पाप नीं कित्या।
इस खातर येढ़ा महायाजक अहां रियां जरूरतां जो पूरा कराँ, सै जे पवित्र, निष्कपट, कने निर्मल आ, कने पापियां ते लग आ, कने तिस्सो जे परमेशर स्वर्गा च लेईग्या।