ताहली जे तिने बौहत सारे फरीसियां कने सदूकियां जो बपतिस्मा लेणे खातर अप्पूँ ले औंदे देख्या, तां यूहन्ने तिन्हाजो गलाया, “जहरीले सर्पा साई बुरे लोको, हऊँ तुहांजो खबरदार कराँ भई हरेक सै जे पाप कराँ तिसजो परमेशरा इक दिन सजा देणी, कने ये नीं सोच्चा भई तुहां इसा सजा ते बची जाणा।
क्या तुहांजो ये विश्वास निआं भई हऊँ पिता ने सौगी आ कने पिता मेरे सौगी आ? सै जे बचन हऊँ तुहांजो बोलां सै हऊँ अपणे खा ते नीं बोलदा; पर पिता सै जे मेरे सौगी आ हर बगत अपणा काम्म करदा रैयां।
काँह्भई मैं तिन्हांजो सैई सन्देश दित्या सै जे तुहें मिन्जो दित्तिरा था, कने सै तिस्सो ग्रहण करीने सच्चीजो ये जाणीगे भई हऊँ तेरे लाते आईरा। कने तिन्हें ये विश्वास कित्या भई तैंई मिन्जो भेज्जिरा।
इस पर यीशुये तिन्हांजो गलाया, “हऊँ तुहांजो सच्चाई दस्सां, भई पुत्र यनि हऊँ खुद अपणे आप किछ मनी करी सकदा, सै सिर्फ तियां कराँ तेढ़ा जे सै पिता परमेशरा जो करदे देक्खां; काँह्भई तिन्हां-तिन्हां कम्मां जो जे सै कराँ तिन्हांजो हऊँ पुत्र बी तियां इ कराँ।
“हऊँ खुद अप्पूँ ते किछ मनी करी सकदा; पर हऊँ सै जे किछ परमेशरा ते सुणां, सिर्फ तिसरे इ मुतावक न्याय कराँ; कने मेरा न्याय सच्चा, काँह्भई हऊँ अपणिया इच्छा ते नीं बल्कि तिसरी इच्छा चाँह तिने जे हऊँ भेज्जिरा।
नां, ताहली जे तुहें इस तरिके रा काम्म कराँ ये तां तुहें अपणे पिता रे हुक्मा रा पालन करी रांये सै जे परमेशर आ।” तिन्हे यीशुये जो जबाब दित्या, “अहें व्यभिचारा ते नीं जम्मीरे, अहांरा सिर्फ इक इ पिता सै जे परमेशर आ।”
तुहें अपणे पिता शैतान्ना री सन्तान ये कने अपणे पिता रियां इच्छां जो पूरा करना चाँये। सै त शुरु ते खूनी आ कने तिने कदीं सच्चाईया रा पक्ष नीं लेआ, काँह्भई सच्च तिसच हाया इ निआं। झूट्ठ बोलणा त तिसरे स्वाभावा ची हाया; काँह्भई सै झूट्ठा कने सारयां झूट्ठां जो जन्म देणे औल़ा पिता।