20 ये गल्लां तिने मन्दरा रे अंगणा च उपदेश देन्दे हुये भण्डार घरा च बोल्ली, कने किन्हिये बी तिस्सो नीं पकड़या, काँह्भई तिसरे दुख सैहणे कने मरने रा बगत हल्तियें नीं आईरा था।
तिस बगत यीशुये भीड़ा जो गलाया, “तुहें मिन्जो पकड़ने तलवारां कने डन्डयां लेईने इयां आये तियां जे किसी चोरा जो पकड़ने आईरे? हऊँ हर रोज मन्दरा च बैठीने उपदेश देआं था, पर ताहली तुहें हऊँ काँह नीं पकड़या।
यीशु मन्दरा रिया दान-पेट्टिया रे सामणे बैठीने देख्या राँ था भई लोक मन्दरा रिया पेट्टिया च कियां दान पांये; कने अमीर लोकें दान-पेट्टिया च बौहत जादा दान पाया।
तां यीशुये अपणे चेलयां जो अप्पूँ ला सद्दीने तिन्हांने गलाया, “हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई मन्दरा रिया दान-पेट्टिया च पाणे औल़यां चते इस गरीब विधवे सब्बीं ते जादा दान दित्या;
शास्त्रियें कने मुखियायाजकां तिस बेले जे ये उदाहरण दित्या, तां सै इकदम तिस्सो पकड़ना चाँह थे, काँह्भई सै जाणीगे भई यीशु अहांरी तरफ ईशारा करी रां भई इस कहाणिया रे करसाण अहें लोक ये, पर सै लोकां ते डराँ थे।