ये यूहन्ना सैई हाया तिसरे बारे च जे यशायाह भविष्यवक्ते चर्चा करदे हुये गलाया था : “सुनसान जगह च इक हाक पाणे औल़े री अवाज़ हुई कराँ इ, भई परमेशरा रे औणे खातर अपणे आप जो त्यार करा।”
परमेशर तिन्हां लोकां जो आशीष देआं, सै जे सच्चाईया ने तियां जीणे री इच्छा रक्खां ये, तियां जे कोई भुक्खा रे वगत खाणे पीणे री इच्छा रक्खां, काँह्भई तिन्हौं परमेशर सच्चाईया ने जीणे रे लायक बणां।
तिने गलाया, तियां जे यशायाह भविष्यवक्ते गलाईरा, “हऊँ तिस साई आ सै जे येढ़िया जगह च प्रचार करी रां तित्थी जे तिसरी अवाज़ कोई नीं सुणो: भई परमेशरा रे औणे खातर खुद अप्पूँजो तियां त्यार करा तियां जे किसी खास माहणुये रे औणे खातर लोक रस्ता त्यार कराँ ये।”
यीशुये तिसजो गलाया, “हऊँ इ हाया सै जे लोकां जो अपणे पिता ले लेई जां, हऊँ तिन्हांजो तिसरे बारे च सच्चाई दस्सां, कने हऊँ इ तिन्हांजो अनन्त जीवन देआं, कोई बी मेरे बगैर पिता लौ नीं जाई सकदा।
यीशुये जबाब दित्या, “तू नीं जाणदी भई परमेशर तिज्जो क्या देणा चांह, कने तू नीं जाणदी भई कुण तेरते पाणी मंगया रां। जे तू जाणदी, तां तू माहते इस्सो मंगदी कने हऊँ तिज्जो जीवन देणे औल़ा पाणी देन्दा।”
पर सै जे कोई तिस पाणिये जो पींगे, सै जे माह तिस्सो देणा, तिस फेरी कदीं प्यासे नीं रैहणां; बल्कि सै पाणी जे हऊँ तिस्सो देंगा, सै तिसच इक पाणिये रा सोता बणी जाणा सै जे तिस्सो अनन्त जीवन देंगा।”
फेरी यीशुये मन्दरा रे अंगणा च उपदेश देन्दे हुये जोरा ने गलाया, “तुहें मिन्जो जाणाँ ये, कने ये बी जाणाँ ये भई हऊँ कित्तिरा। हऊँ त अपणिया मर्जिया ते नीं आईरा, पर मिन्जो भेजणे औल़ा सच्चा, तिस्सो तुहें नीं जाणदे।