इस पर लोकें तिस्सो बोल्या, “अहें पवित्रशास्त्रा री गल्ल सुणिरी भई मसीह सदा जिऊंदा रैहणा, फेरी तू काँह बोलां, भई माहणुये रे पुत्रा जो ऊच्चे पर चढ़ाया जाणा जरूरी आ? ये माहणुये रा पुत्र कुण आ?”
“मेरे बच्चयो हऊँ थोड़िया देरा तका जो तुहांजो सौगी आ। इसते बाद तुहां मिन्जो टोल़णा, कने तियां जे मैं यहूदी अगुवेयां ने गलाया था, ‘तित्थी जे हऊँ जां, तित्थी तुहें नीं आई सकदे,’ सैई हऊँ हुण तुहांजो बोलां।
निकुदेमुसे तिसजो गलाया, “तां जे इक माहणु बुढा हुई जां, तां फेरी तिसरा जमणा कियां हुई सक्कां? क्या सै फेरी भीं अपणिया मौआ रे पेट्टा च जाईने दुज्जी बार जन्म लेई सक्कां?”
यीशुये तिन्हांने इक बार भीं गलाया, “हऊँ दूर जाया राँ कने तुहां मिन्जो टोलणा कने लगातार पाप करने ते मरी जाणा; तित्थी जे हऊँ जां, तित्थी तुहें नीं आई सकदे।”
पर तिस माहणुये ले जे पवित्र आत्मा नींआ सै परमेशरा रे आत्मा रियां गल्लां ग्रहण नीं करदा, काँह्भई सै तिसरियां नज़राँ च मूर्खता रियां गल्लां इयां, कने सै तिन्हांजो नीं जाणी सक्कां, काँह्भई तिन्हांरी परख आत्मिक रितिया ने हुआं इ।