शास्त्रियें कने मुखियायाजकां तिस बेले जे ये उदाहरण दित्या, तां सै इकदम तिस्सो पकड़ना चाँह थे, काँह्भई सै जाणीगे भई यीशु अहांरी तरफ ईशारा करी रां भई इस कहाणिया रे करसाण अहें लोक ये, पर सै लोकां ते डराँ थे।
ताहली जे हऊँ हर रोज मन्दरा च तुहांजो सौगी हुआं था, तां तुहें तिस बगत मिन्जो काँह नीं पकड़या? पर ये तुहांरा बगत आ, सै बगत, ताहली जे अन्धेरे री ताकत काम्म कराँ इ।”
मुखियायाजकें कने फरीसियें यीशुये जो गिरफ्तार करने रे मकसदा ने ये हुक्म दित्या था भई जे किसी माहणुये जो पता चली जो भई यीशु किति आ? तां सै इसरी सूचना अहांजो देओ, ताकि अहें तिस्सो पकड़ी सक्को।
फरीसियें लोकां जो यीशुये रे बारे च हौल़यां-हौल़यां ये गल्लां गलान्दे हुए सुणया; कने मुखियायाजकें कने फरीसियें तिस्सो पकड़ने जो मन्दरा रे पैहरेदार भेज्जे।
ये गल्लां तिने मन्दरा रे अंगणा च उपदेश देन्दे हुये भण्डार घरा च बोल्ली, कने किन्हिये बी तिस्सो नीं पकड़या, काँह्भई तिसरे दुख सैहणे कने मरने रा बगत हल्तियें नीं आईरा था।