यीशु समझी गया भई सै मेरियां गल्लां रा मतलब पुछणा चांये, इस खातर तिने तिन्हांजो गलाया, “हऊँ तुहांजो ये जे गलाया राँ, क्या इस पर वचार करया रायें, ‘थोड़े बगता तक तुहें मिन्जो नीं देखी सकगे, कने, थोड़े बगता बाद तुहां मिन्जो फेरी देखणे लगणा?’
कने तिन्हे बोल्या, क्या ये सैई यीशु निआं, सै जे यूसुफा रा पुत्र आ, तिसरे पिता कने माता जो जे अहें जाणाँ ये? तां सै हुण कियां बोलां, भई हऊँ स्वर्गा ते आईरा?
तिने पिते जे हऊँ भेज्जिरा, बिणा तिसरिया मर्जिया ते मेरले कोई नीं आई सकदा, तदुआं तक जे पिता, तिसरे दिला च, मेरले औणे री इच्छा पैदा करीने तिस्सो खिंजी नीं लो; कने माह न्याय रे दिन सै मूईरयां चते दोबारा जिऊंदा करीने ठवाल़णे।
पर तुहां च येढ़े कितणे लोक ये, सै जे विश्वास नीं करदे।” काँह्भई यीशु पैहले तेई जाणाँ था भई सै जे विश्वास नीं करदे, सै कुण ये; कने मिन्जो पकड़वाणे औल़ा कुण आ?
सृष्टिया री कोई बी चीज़ परमेशरा रिया नज़राँ ते छिपीरी नीं, पर तिसरे सामणे सारी चीजां खुल्ही कने प्रगट इ। कने अहें अपणी जिन्दगिया च जो किछ कित्तिरा तिसरा हिसाब अहांजो परमेशरा ले देणे पौणा।