यीशुये तिसाजो गलाया, “ओ नारी, मेरिया गल्ला पर विश्वास कर भई सै बगत आईरां ताहली जे तुहां पिता री अराधना नांत इस पहाड़ा पर करनी, कने नांई यरूशलेम च करनी।
पर सै वगत आई चुक्कीरा, ताहली जे सच्चे भगत अहांरे पिता परमेशरा री अराधना आत्मा रिया अगुवाईया च सच्चाईया ने करगे, काँह्भई अहांरे पिता अपणे खातर येढ़े इ भगतां जो टोल़ां ये।
“हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई सै बगत औणे औल़ा बल्कि आई चुक्कीरा, तिसच जे आत्मिक तरिके ने मूईरयां लोकां परमेशरा रे पुत्रा रा यनि मेरा बचन सुणना, कने सै जे सुणगे तिन्हां अनन्त जीवन पाणा।
कने मैं तिन्हां मूईरयां जो सै जे छोट्टे या बड्डे थे, परमेशरा रे सामणे खढ़िरे देख्या, कने कताबां खोल्ली गईयां; फेरी इक होर कताब खोल्ली गई, यनि जीवना री किताब। मूईरयां रा न्याय तिन्हां कम्मां रे मुतावक हुया तियां जे तिन्हां कताबां च लिख्या हुया था।