10 सै विस्राम दिन था। इस खातर यहूदी अगुवे तिस ठीक हुईरे माहणुये जो गलाणे लगे, भई आज्ज त विस्राम दिन आ, “तिज्जो अजके दिन अपणिया चट्टाईया जो चकणे री इजाजत नीं।”
ऊथी तिने इक येढ़ा माहणु देख्या, तिसरा जे सज्जा हात्थ सुकीगरा था। कने तिन्हें यीशुये पर दोष लगाणे रे खातर तिसते पुच्छया, भई क्या विस्राम रे दिन चंगा करना ठीक आ?
फेरी यीशुये फरीसियां ते पुच्छया, “क्या परमेशर अहांजो विस्राम रे दिन लोकां रा भला करने रा हुक्म देआं या बुरा करने रा? क्या सै अहांजो किसी री जिन्दगी बचाणे रा हुक्म देआं या तिसजो मारने रा?” पर सारे चुप रै।
इस खातर तिस यहूदी सभा घरा रा सरदार यीशुये जो गुस्से हुईग्या भई यीशुये विस्रामा रे दिन तिसा जनाना जो रोगा ते ठीक कित्या था, सै लोकां जो गलाणे लग्या, “हफते च तुहांजो काम्म करने खातर छे दिन दितिरे, तां इन्हां इ दिनां च ठीक हुणे खातर आई करा, पर विस्राम रे दिन नीं।”
सै अपणे घरौ गईयां कने यीशुये रे शरीरा पर मल़णे खातर खुशबुदार चिज़ां त्यार कित्या। पर तिस समाना जो त्यार करदे-करदे विस्राम रा दिन आईग्या, कने मूसा रिया व्यवस्था रे मुतावक तिन्हे सारा दिन विस्राम कित्या।
विस्राम दिना च माहणुये रा खतना इस खातर कित्या जां ताकि मूसे री व्यवस्था नीं टुट्टो, तां तुहें माह पर कजो इस खातर गुस्सा कराँ ये भई मैं विस्राम रे दिन इक्की माहणुये जो बिल्कुल ठीक कित्या?