37 काँह्भई इत्थी ये कहावत ठीक बैठीराँ ई: बाहणे औल़ा कोई होर आ कने बढणे औल़ा कोई होर।
काँह्भई हऊँ तेरते डराँ था। तू इक निर्दयी माहणु आ: कने सै चीज़ जे तेरी नीं, तिसाजो बी तू लेई लेआं, या सै जे तेरा बाहीरा निआं, तिस्सो बी तूं लुणि लेआं।
हऊँ तुहांजो सच-सच बोलां, जो कोई माह पर विश्वास करगा तिस सै काम्म करने, तिन्हांजे हऊँ कराँ, इन्हां कम्मां ते बी बधीने तिस बड्डे-बड्डे काम्म करने काँह्भई हऊँ पिता लौ जाय राँ।
बढाई करने औल़ा अपणी मजदूरी पां, कने अनन्त जीवना खातर फसल कठेराँ, ताकि फसल बाहणे औल़ा कने बढणे औल़ा ये दोन्नों मिलीने मौज करो।
तिज्जो मैं तिस खेता रिया फसला बढणे जो भेज्या, तिसच जे तैं मेहणत नीं कित्तिरी : होरीं तिसच मेहणत कित्ती कने तुहें तिसरिया मेहणता रे फल़ा च हिस्सेदार हुये।”