26 यीशुये तिसाने गलाया, “हऊँ जे तेरने गल्ल करी रां, हऊँ सैई हाया।”
फेरी तिने अपणे चेलयां जो शख्त हिदायत दित्ति भई “किसी जो येनी दस्यों भई हऊँ मसीह आ।”
क्या हऊँ अपणे पैसे रा अपणिया इच्छा रे मुतावक किछ बी करने रा हक नीं रखदा? क्या तू मेरिया इसा भलाईया ते जल़ण कराँ?
ये जाणी लौआ, कितणे सै जे अप्पूँजो खास समझां ये, हुण सै खास नीं रैहणे, कने सै जे खास नीं समझे जायें, सै औणे औल़े वगता च बौहत खास समझे जाणे।”
येढ़ा सब हुणे ते पैहले इ हऊँ तुहांजो इस खातर दस्यारां भई ताहली जे ये गल्लां हुई जाओ तां तुहें विश्वास करो भई सै “हऊँ आ।”
इस खातर मैं तुहांजो गलाया भई तुहां अपणयां पापां च मरना, काँह्भई जे तुहें मांह पर विश्वास नीं करगे भई हऊँ सैई आ, तां तुहां अपणयां पापां च मरी जाणा।”
फेरी यीशुये गलाया, “ताहली जे तुहें लोक माहणुये रे पुत्रा जो यनि मिन्जो ऊच्चिया ठारी चढ़ांगे, तां जाणगे भई हऊँ सैई आ; कने हऊँ अपणिया तरफा ते किछ नीं करदा, पर तियां जे मेरे पिता परमेशरे मिन्जो सखाईरा, हऊँ तियां इ ये गल्लां बोलां।