ये सैई वचन आ तिने जे हरेक प्राणिये जो जीवन दित्या कने सै अहां पर परमेशरा रिया सच्चाईया जो तियां प्रगट कराँ जियां जे ज्योति अन्धकारा रियां चिज़ां जो प्रगट कराँ इ।
लोक नीं चाहन्दे भई तिन्हांरियां बुराईयां सामणे आओ, ठीक तियां इ तियां जे अन्धकार बुराई, पर तियां जे अन्धकार ज्योतिया जो नीं दबाई सकदा तियां इ दुष्ट तिसरिया ज्योतिया ने भरीरे माहणुये जो परमेशरा री सच्चाई सामणे ल्यौणे ते नीं रोकी सकदा।
जे कोई परमेशरा रिया मर्जिया पर चलना चाओ, तां सै इस उपदेशा रे बारे च समझी जांगा भई जो उपदेश हऊँ देआं सै परमेशरा रिया तरफा ते आया या हऊँ अपणिया तरफा ते देई कराँ।
इयां त सै परमेशरा री विधि जाणाँ ये भई येढ़ि जिन्दगी जीणे औल़े मौती रिया सजा रे हकदार ये, तां बी न सिर्फ सै अप्पूँ इस तरिके रे काम्म कराँ ये, पर येढ़े काम्म करने औल़यां ते सै बड़े खुश हुआं ये।
कने पवित्रशास्त्र बी बोलां, “येई पत्थर आ तिसते जे लोकां जो ठोकर लगां इ कने चट्टान तिन्हांजो थल्ले सट्टां इ।” तिन्हांजो ठोकर लगां इ, काँह्भई सै परमेशरा रे सन्देशा पर विश्वास नीं करदे, तिन्हांरे खातर ये परमेशरे तैह कित्या था।