फेरी अन्द्रियास शमौना जो यीशुये ले ली आया, तिने शमौन्ना जो ध्यान्ना ने देख्या कने गलाया, “तू यूहन्ना रा मुण्डु शमौन आ: तू कैफा यनि पतरस रे नौआं ते पछयाणया जाणा।”
यीशुये अपणे मना च जाणील्या भई मेरयां चेलयां जो मेरियां इन्हां गल्लां ते कोई शकैत इ, इस खातर तिने अपणे चेलयां ते पुच्छया, “क्या तुहें इन्हां गल्लां ते परेशान ये?
पर तुहां च येढ़े कितणे लोक ये, सै जे विश्वास नीं करदे।” काँह्भई यीशु पैहले तेई जाणाँ था भई सै जे विश्वास नीं करदे, सै कुण ये; कने मिन्जो पकड़वाणे औल़ा कुण आ?