कने वचन शरीरा रा रुप लेईने आया; तिने अनुग्रह कने सच्चाईया ने भरी ने अहांरे बिच बास कित्या, कने अहें तिसरी येढ़ि महिमा देक्खी, तेढ़ी जे पिता रे इकलौते पुत्रा री महिमा हुआं इ।
तिसरे जबाबा च यीशुये गलाया, “मैं जे तेरने गलाया भई मैं तिज्जो अंजीरा रे डाल़ा हेठ देख्या, क्या ताईं तू इस खातर विश्वास कराँ? तू अग्गे इसते बी बड्डे-बड्डे काम्म देखणे।”
हुण अहें समझीगे भई तू सब किछ जाणाँ, हुण किसी जो बी तेरते किछ बी पुछणे री जरूरत नीं, काँह्भई इसते अहांजो ये विश्वास हुईग्या भई तू परमेशरा रिया तरफा ते आईरा।”
सै रात के बगत यीशुये ले आया कने बोल्या, गुरू जी, हऊँ जाणाँ भई तुहें परमेशरा रिया तरफा ते अहांजो सखाणे आईरे, काँह्भई सै चमत्कार जे तुहें दस्सां ए तिस्सो परमेशरा रिया सहायता ते बगैर कोई बी नीं दस्सी सकदा।
फेरी सै भीं ते गलील रे काना नगरा च गया, तित्थी जे तिने पाणिये जो दाखरस बणाया था। इस बार तित्थी राजे रा इक कर्मचारी था तिसरा मुण्डु जे कफरनहूम नगरा च बमार था।
इस खातर भई सारे लोक तियां जे पिता परमेशरा रा आदर कराँ ये तियां इ पुत्रा रा आदर बी करो। सै माहणु जे पुत्रा रा आदर नीं करदा, सै तिस पिता परमेशरा रा आदर बी नीं करदा तिने जे मिन्जो भेज्जिरा।
यीशुये तिन्हांजो जबाब दित्या, भई “हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, तुहें मेरे पिच्छे इस खातर नीं आये भई तुहें हैरान करने औल़े काम्म देखे, पर इस खातर आये भई तुहांजो खाणे जो रज्जीने रोटी मिली।
पर ताहली जे अहें सब अपणे खुल्हे चेहरे ने प्रभुये री महिमा रा ध्यान कराँ ये, तां परमेशर अहौं हौल़यां-हौल़यां अपणे स्वरूपा च बधदी हुई महिमा सौगी बदल़ां, ये महिमा प्रभु तेई मिलां इ, सै जे पवित्र आत्मा।