फसह रे त्योहारा ते पैहले, यीशुये जाणील्या भई, सै बगत नेड़े आ ताहली जे तिस इस संसारा जो छड्डिने पिता परमेशरा लौ चली जाणा। तिने संसारा च सै जे तिसरे अपणे लोक थे कने सै जे तिसने प्यार कराँ थे, तिन्हांने बौहत सारा प्यार जताया।
शमौन पतरसे तिस्सो पुच्छया “प्रभु तू कितो जाया राँ?” यीशुये तिस्सो जवाब दित्या, “तित्थी जे हऊँ जाया राँ तुहें तित्थी मेरने सौगी नीं आई सकदे, पर तुहां बाद च औणा।”
ये इस इ खातर हुया, भई तिसरी पैहले री गलाई रियां गल्लां पूरी हुई सक्को, तियां जे तिने बोल्या था, “मैं तिन्हां चते, सै जे तैं मिन्जो दित्तिरे थे, किसी जो बी नीं गवाया।”
तुहें अज्जा तक किसी येढ़िया परीक्षा च नीं पै, तिसा परीक्षा जो जे लोकें अनुभव नीं कित्या; कने परमेशर बफादार आ। तिस तुहांजो किसी येढ़िया परीक्षा च पौणे देणा सै जे तुहांरे सैहणे ते परे इ, पर परीक्षा ते बाहर निकल़णे खातर तिस तुहांजो ठीक रस्ता दसणा ताकि तिस्सो तुहें सही सक्को।