“तैं तिन्हां लोकां जो जे संसारा चते चुणीने मिन्जो दित्या, तिन्हांजो मैं तेरे बारे च दस्या। सै सारे तेरे थे पर तैं सै लोक मिन्जो देईते, कने तिन्हें तेरे उपदेशा रा पालन कित्या।
काँह्भई मैं तिन्हांजो सैई सन्देश दित्या सै जे तुहें मिन्जो दित्तिरा था, कने सै तिस्सो ग्रहण करीने सच्चीजो ये जाणीगे भई हऊँ तेरे लाते आईरा। कने तिन्हें ये विश्वास कित्या भई तैंई मिन्जो भेज्जिरा।
फेरी यीशुये गलाया, “ताहली जे तुहें लोक माहणुये रे पुत्रा जो यनि मिन्जो ऊच्चिया ठारी चढ़ांगे, तां जाणगे भई हऊँ सैई आ; कने हऊँ अपणिया तरफा ते किछ नीं करदा, पर तियां जे मेरे पिता परमेशरे मिन्जो सखाईरा, हऊँ तियां इ ये गल्लां बोलां।