“मेरे पिता सारा किछ मिन्जो सौंपीरा; कने हकीकत च पिता ते इलावा कोई बी पुत्रा जो नीं जाणदा; कने कोई बी पुत्रा रे इलावा पिता जो नीं जाणदा; तिसरे खातर जे पुत्रे पिता जो प्रगट करना चाहया।
फेरी यीशुये अपणे चेलयां ने गलाया, “मेरे पिता सारा अधिकार मिन्जो देई दित्तिरा; कने कोई नीं जाणदा भई पुत्र कुण आ, सिर्फ पिता जाणां भई पिता कुण आ ये बी कोई नीं जाणदा; सिर्फ पुत्र जाणा भई पिता कुण आ, कने माहणु पिता परमेशरा जो तांई जाणी सक्कां ये ताहली जे पुत्र तिन्हां पर पिता जो परगट करना चाये।”
परमेशरा जो किने बी कदीं नीं देख्या, इकलौता पुत्र सै जे मसीह यीशु आ, तिसरा जे पिता ने बड़ा गैहरा रिश्ता, तिने इ अपणे पिता जो अहां सब्बीं पर परगट कित्या।
हुण अहें समझीगे भई तू सब किछ जाणाँ, हुण किसी जो बी तेरते किछ बी पुछणे री जरूरत नीं, काँह्भई इसते अहांजो ये विश्वास हुईग्या भई तू परमेशरा रिया तरफा ते आईरा।”
हुण मांह इस संसारा च नीं रैहणा, पर सै संसारा ची रैहणे, कने पवित्र पिता, हऊँ तेरे लौ आया रां, तू अपणिया सामर्था ने तिन्हांरी हिफाजत कर, तिसते जे सै इक हुईजो तियां जे अहें इक ये।
ताकि सै सब इक हुई जाओ; हे पिता परमेशर, तियां जे तू मांह चा कने हऊँ तेरे चा; तियां इ सै बी अहां च इक ओ ताकि तिसते जे संसारा रे लोक ये विश्वास करो भई मिन्जो भेजणे औल़ा तूई आ।
मांह तिन्हां च रैहणा कने तू मांह च, भई सै पूरे तरीके ने इक हुईजो, तिसते जे संसारा जो ये पता लगी जो, भई मिन्जो तैंइ भेज्या, कने तुहें तिन्हांने बी तेढ़ा इ प्यार कित्या, तेढ़ा जे तैं माहने कित्या।”
काँह्भई मैं तिन्हांजो सैई सन्देश दित्या सै जे तुहें मिन्जो दित्तिरा था, कने सै तिस्सो ग्रहण करीने सच्चीजो ये जाणीगे भई हऊँ तेरे लाते आईरा। कने तिन्हें ये विश्वास कित्या भई तैंई मिन्जो भेज्जिरा।
काँह्भई परमेशरे अपणे पुत्रा जो संसारा च इस खातर नीं भेज्या भई सै संसारा रे लोकां जो सजा रा हुक्म देओ, पर इस खातर भेज्या भई संसारा रे लोक तिसरे जरिये छुटकारा पाओ।
इस पर लोकें तिसजो गलाया, “तेरा पिता किति आ?” यीशुये जबाब दित्या, “न तुहें मिन्जो जाणदे, न त मेरे पिता जो, जे तुहें मिन्जो जाणदे हुन्दे, तां मेरे पिता जो बी जाणी लेन्दे।”
भई तू तिन्हांजो इसा गल्ला रा एहसास करवाई दो भई सच्च क्या? कने झूट्ठा पर विश्वास करने रे बजाय परमेशरा रिया सच्चाईया पर विश्वास करा; ये सब इस खातर ताकि सै पापां री माफी कने मांह पर विश्वास करने ते पवित्र कित्तिरे लोकां सौगी बिरासत पाई सक्को।’
कने काँह्भई तिन्हे परमेशरा जो पछयाणने ते मना करित्या, इस खातर परमेशरे तिन्हौं तिन्हांरे मूर्ख बचाराँ पर छड्डीत्या, कने सै येढ़े बुरे काम्म करने लगे सै जे तिन्हौं नीं करने चाहिन्दे थे।
काँह्भई तंजे परमेशरा रे ज्ञाना रे मुतावक संसारे ज्ञाना ते परमेशरा जो नीं जाणया, तां परमेशरा जो ये खरा लगया भई इस प्रचारा रिया मूर्खता रे जरिये विश्वास करने औल़यां जो छुटकारा देओ।
इस संसारा रे इश्वरे (शैताने) तिन्हां अविश्वासी लोकां री बुद्धि अन्ही करी तरी, इसी खातर सै मसीह रे बारे री उत्तम खुशखबरिया कने तिसरी महिमा समझदे नींये। मसीह परमेशरा रा स्वरूप आ।
कने धरतिया पर रैहणे औल़े सारे लोकां इस पशुये री पूजा करनी, यनिके सै लोक तिन्हांरा नौं जे बल़ि कित्ते गये मेमने रिया जीवना रिया कताबा च, संसारा रिया शुरुआता रे बगता ते नीं लखोईरे।