फसह रे त्योहारा ते पैहले, यीशुये जाणील्या भई, सै बगत नेड़े आ ताहली जे तिस इस संसारा जो छड्डिने पिता परमेशरा लौ चली जाणा। तिने संसारा च सै जे तिसरे अपणे लोक थे कने सै जे तिसने प्यार कराँ थे, तिन्हांने बौहत सारा प्यार जताया।
हुण अहें समझीगे भई तू सब किछ जाणाँ, हुण किसी जो बी तेरते किछ बी पुछणे री जरूरत नीं, काँह्भई इसते अहांजो ये विश्वास हुईग्या भई तू परमेशरा रिया तरफा ते आईरा।”
हुण मांह इस संसारा च नीं रैहणा, पर सै संसारा ची रैहणे, कने पवित्र पिता, हऊँ तेरे लौ आया रां, तू अपणिया सामर्था ने तिन्हांरी हिफाजत कर, तिसते जे सै इक हुईजो तियां जे अहें इक ये।
यीशुये तिन्हांजो जबाब दित्या, भई “जे हऊँ अपणी गवाही अप्पूँ देआं, तां बी मेरी गवाही ठीक इ, काँह्भई हऊँ जाणाँ भई हऊँ किति ते आईरा कने किति जो जां? पर तुहें लोक ये नीं जाणदे भई हऊँ किति ते आईरा कने किति जो जां।