“सै जे अपणे माता-पिता जो मेरते जादा प्यार कराँ, सै मेरा चेला बणने रे लायक नींये; कने सै जे अपणे बेटे या बेटिया जो मेरते जादा प्यार कराँ, सै मेरा चेला बणने रे लायक निआं;
हुण अहें समझीगे भई तू सब किछ जाणाँ, हुण किसी जो बी तेरते किछ बी पुछणे री जरूरत नीं, काँह्भई इसते अहांजो ये विश्वास हुईग्या भई तू परमेशरा रिया तरफा ते आईरा।”
मांह तिन्हां च रैहणा कने तू मांह च, भई सै पूरे तरीके ने इक हुईजो, तिसते जे संसारा जो ये पता लगी जो, भई मिन्जो तैंइ भेज्या, कने तुहें तिन्हांने बी तेढ़ा इ प्यार कित्या, तेढ़ा जे तैं माहने कित्या।”
हलाँकि तुहें कदी यीशु मसीह जो नीं देख्या फेरी बी तुहें तिसने प्यार कराँ ये; कने हुण तुहें तिस्सो नीं देखदे, फेरी बी तुहें तिस पर विश्वास कराँ ये कने येढ़े आनन्दित कने मगन हुआं ये सै जे बखान करने ते बाहर कने महिमा ने भरीरा,
देख, हऊँ शैतान्ना री तिन्हां सभा औल़यां जो तेरे अधीन करी देन्गा सै लोक जे अप्पूँजो यहूदी बोलां ये, कने हये नींये, पर झूट्ठ बोलां ये। देख, मांह येढ़ा करना भई तिन्हां आईने तेरे पैराँ पर मत्था टेकणा, कने तिन्हां ये जाणी लेणा भई मैं तेरने प्यार कित्तिरा।