पर अब्राहमे तिसजो गलाया, मेरे पुत्र, याद कर, भई तू अपणी पूरी जिन्दगिया च खरी चिज़ां पाई चुक्कीरा, कने तियां इ लाजरे बुरियां चिज़ां पाईयां: पर हुण सै येत्थी सुखी आ कने तू दुख सही कराँ।
इस पर राजे गलाया, तुहें ठीक गलाया, पर तिन्हाजो सै जे मेरिया गल्ला जो ध्याना ने सुणा कने समझां, परमेशर तिसजो होर जादा समझणे रे लायक बणां; पर सै जे मेरिया गल्ला जो ध्याना ने नीं सुणदा कने समझदा तिस सै बी भुल्ली जाणा तिसजो जे सै पैहले ते जाणदा हो।
हऊँ तुहांजो सच-सच गलाया राँ, मेरे मरने ते बाद तुहां रोणा कने दुखी हूणा, पर इस संसारा रे लोकां खुशियां मनाणियां। तुहांजो दुख हूणा पर ताहली जे तुहां मिन्जो जिऊंदा देखणा तिस वगत तुहांरा दुख खुशिया च बदली जाणा।
फेरी तिने चेले तिसने जे यीशु प्यार करां था पतरसा ने बोल्या, “येत प्रभु आ!” ताहली जे शमौन्ने ये सुणया भई सै प्रभु आ, तां तिने अपणे सै कपड़े पैहनी ले सै जे तिने काम्म करदे वगत खोल्ही तरे थे कने झीला च छैल़ मारीती, काँह्भई तिस वगत तिने अधे कपड़े पैहनीरे थे।
पर सै जे कोई तिस पाणिये जो पींगे, सै जे माह तिस्सो देणा, तिस फेरी कदीं प्यासे नीं रैहणां; बल्कि सै पाणी जे हऊँ तिस्सो देंगा, सै तिसच इक पाणिये रा सोता बणी जाणा सै जे तिस्सो अनन्त जीवन देंगा।”
अहें दुखां रे वगता च बी, हमेशा खुश ये; हलाँकि अहें गरीब ये, फेरी बी बौहत लोकां जो आत्मिकता च अमीर बणाई दें। लोक समझां ये अहांले किछ निआं, जबकि अहांले त सब किछ आ।
काँह्भई तुहें कैदियां सौगी दुख सैया, कने ताहली जे अधिकारियें तुहांरी सम्पत्ति जफ्त कित्ती थी तिस्सो बी तुहें खुशिया ने सैईल्या। काँह्भई तुहें जाणाँ थे भई तुहें सै सम्पत्ति पाईरी तिस राजे परमेशरे वायदा कित्तिरा, सै जे उत्तम इ कने हमेशा रे खातर इ।
तां फेरी येत्थी दो गल्लां ईं-परमेशरा रा वायदा कने तिसरी कसम-सै जे कदीं नीं बदली सकदियां कने तिन्हांरे बारे च जे परमेशर कदीं झूट्ठ नीं बोल्ली सकदा। इस खातर अहें सै जे परमेशरा ले सुरक्षा पाणे जो आईरे कने सै आशा जे तिने अहांजो दित्तिरी, तिसाजो थम्मीरे हुये, बौहत जोशा चे।
हलाँकि तुहें कदी यीशु मसीह जो नीं देख्या फेरी बी तुहें तिसने प्यार कराँ ये; कने हुण तुहें तिस्सो नीं देखदे, फेरी बी तुहें तिस पर विश्वास कराँ ये कने येढ़े आनन्दित कने मगन हुआं ये सै जे बखान करने ते बाहर कने महिमा ने भरीरा,