काँह्भई तिने इक दिन रखीरा, तिसच जे तिस माहणुये रे जरिये संसारा रा न्याय करना, तिस्सो जे तिने रखीरा, कने तिस्सो मूईरेयां चते ज्यूंदा करीने इसा गल्लां रा सबूत सारयां लोकां जो देईतरा।”
काँह्भई खुशखबरी अहांजो ये दस्सां इ भई परमेशर कियां माहणुये जो अपणिया नज़राँ च धर्मी बणाँ; सै शुरु ते लेईने आखिर तक विश्वासा पर टिकिरा; तियां जे भई पवित्रशास्त्रा च लिखिरा, “धर्मी माहणु विश्वासा ते जिऊंदा रैहणा।”
इसच शक निआं भई अहांरे विश्वासा च महान भेत आ : मसीह सै जे माहणु बणीने आया, पवित्र आत्मे दिखाया भई सै सच्चमुच परमेशरा रा पुत्र था, स्वर्गदूतें तिसजो देख्या, सारी जातियां रे लोकां च तिसरे बारे रा प्रचार हुया, संसारा रे लोकें तिस पर विश्वास कित्या, कने परमेशर तिस्सो स्वर्गा च लेईग्या।
हऊँ इस खातर सै बोलां भई, मसीहे बी दुख सैहण कित्या कने अहांरे पापां रे खातर इक इ बार मरया। सै धर्मी माहणु था सै जे पापी लोकां रे खातर मरया, ताकि सै तुहांजो परमेशरा रे नजदीक ल्याई सक्को। तिसरी शारीरिक मौत त हुईगी, पर सै परमेशरा रिया आत्मा रे जरिये जिऊंदा कित्या गया।