“मेरे बच्चयो हऊँ थोड़िया देरा तका जो तुहांजो सौगी आ। इसते बाद तुहां मिन्जो टोल़णा, कने तियां जे मैं यहूदी अगुवेयां ने गलाया था, ‘तित्थी जे हऊँ जां, तित्थी तुहें नीं आई सकदे,’ सैई हऊँ हुण तुहांजो बोलां।
शमौन पतरसे तिस्सो पुच्छया “प्रभु तू कितो जाया राँ?” यीशुये तिस्सो जवाब दित्या, “तित्थी जे हऊँ जाया राँ तुहें तित्थी मेरने सौगी नीं आई सकदे, पर तुहां बाद च औणा।”
हऊँ तुहांजो ये गल्लां इस खातर दस्यारां भई ताहली जे सै बगत औणा, तां जो किछ मैं इन्हां लोकां रे बारे च पैहले ते बोलीरा सै तुहांजो याद औणा। “शुरु ची मैं तुहांजो ये गल्लां नीं गलाईयां काँह्भई हऊँ तुहांजो सौगी था।
“हे पिता! सै लोक जे तैं मिन्जो दित्तिरे, मेरी ये इच्छा इ भई तित्थी जे हऊँ आ तित्थी सै बी रौ, काँह्भई सै मेरिया तिसा महिमा जो देक्खी सक्को सै जे तैं मिन्जो दित्ति। काँह्भई संसारा रिया सृष्टिया ते पैहले तू मिन्जो प्यार कराँ था।
काँह्भई अहें जाणाँ ये भई धरतिया पर अहांरा ये शरीर तम्बुये साई आ तिसच जे अहें रैयां ये, जे ये तम्बू नष्ट हुई जांगा, तां अहांजो परमेशरा रिया तरफा ते स्वर्गा च हमेशा खातर इक बणया-बणाया घर मिलणा सै जे माहणुआं रे हत्था ते बणाया नीं गईरा।
सच्चे सन्देशा रा ये ज्ञान तिन्हांजो ये आशा देआं भई तिन्हां अनन्त जीवन पाणा तिसजो जे परमेशरे सै जे कदीं झूट्ठ नीं बोलदा संसारा रिया सृष्टिया ते पैहले देणे रा वायदा कित्तिरा।
कने यीशु मसीह रिया तरफा ते सै जे बफादार गवाह कने मूईरेयां चते जी उठणे औल़यां च पैहला कने धरतिया रे सारे राजयां रा प्रधान आ, तुहांजो अनुग्रह कने शान्ति मिलदी रौ। सै अहांने प्यार कराँ, कने तिने अपणे खून्ना ने अहांजो पापां ते छडवाईरा।
सै जे जय पाओ तिस्सो मांह अपणे परमेशरा रे मन्दरा च इक खम्भा बनाणा, तित्थी ते तिस कदीं बाहर नीं निकल़णा। कने मांह अपणे परमेशर रा नौं कने अपणे परमेशर रे नगर यनिके नये यरूशलेम रा नौं, सै जे मेरे परमेशरा रिया तरफा ते स्वर्गा ते उतरने औल़ा, कने मांह अपणा नया नौं बी तिस पर लिखणा।