इस खातर हऊँ तुहांजो खबरदार कराँ भई जो कोई परमेशरा रे आत्मा री अगुवाईया ने बोलां, सै नीं बोलदा भई “यीशु स्रापित आ,” कने नां कोई पवित्र आत्मा ते बिणा बोल्ली सक्कां भई “यीशु प्रभु आ।”
हऊँ पौलुस मसीह री नम्रता कने कोमलता च तुहांजो विनती करी रां, हलाँकि मैं महसूस कित्या भई तुहें सोच्चां ये हऊँ तुहांरे सामणे डरपोक आ कने ताहली जे तुहांते दूर आ हऊँ निडर आ।
पर मेरे साथी विश्वासियो, परमेशरे तुहांजो अजाद रैहणे रे खातर चुणीरा, पर येढ़ा नीं हो भई ये अजादी पापी स्वभावा जो पूरा जरने रे खातर अवसर बणो, इसरे बदले प्यारा रिया वजह ने अप्पूँ चियें इक्की दुज्जे री सेवा करा।
कने भलयां कम्मां च तिसारा नौं हो, तियां जे बच्चयां रा पाल़ण-पोषण; मेहमान्नां री सेवा कित्ती हो, पवित्र लोकां री इक दासिया साई सेवा कित्ती हो, दुखियां री मद्द कित्ती हो, कने हरेक भले कम्मां च मन लाया हो।
सै जे अहांजो विश्वासा रिया तरफा लेई जां कने अहांरे विश्वासा जो सिद्ध करने औल़े यीशुये रिया तरफा देखदे रैं। तिने जे तिसा खुशिया खातर सै जे औणे औल़े दिनां च मिलणे औल़ी थी, बेज्जतिया री परवाह नीं करीने क्रूसा री मौत सही ली, कने परमेशरा रे संघासणा रे सज्जे पासे आदरा रिया जगह जाई बैट्ठया।
इस खातर ताहली जे भई मसीहे अपणे शरीरा च दुख सैया, तां तुहें बी हथियारा साई तिसा मनसा जो धारण करा, काँह्भई तिने जे शरीरा च दुख सैईरा, तिने पापां जो त्यागी तरा।