“सै जे कोई माह्णु मेरिया वजह ते इस साई इक बच्चे पर दया करां, सै सच्चीजो मेरा आदर कराँ। जे कोई माह्णु मेरा आदर करां, तां सै हकीकत च परमेशरा रा आदर करां तिने जे मिन्जो भेज्जिरा।”
हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, सै जे मेरा बचन सुणीने मेरे भेजणे औल़े पर विश्वास कराँ, सै अनन्त काल रा जीवन पां; कने तिस पर सजा रा हुक्म नीं हुन्दा, पर सै अनन्त काल रिया मौती ते बचीने पैहले तेई नईया जिन्दगिया च दाखल हुई चुक्कीरा।
फेरी यीशुये मन्दरा रे अंगणा च उपदेश देन्दे हुये जोरा ने गलाया, “तुहें मिन्जो जाणाँ ये, कने ये बी जाणाँ ये भई हऊँ कित्तिरा। हऊँ त अपणिया मर्जिया ते नीं आईरा, पर मिन्जो भेजणे औल़ा सच्चा, तिस्सो तुहें नीं जाणदे।
तिसरे जरिये तुहें परमेशरा पर विश्वास करदे रै तिने जे तिस्सो मूईरेयां चते जिऊंदा कित्या कने तिस्सो महिमा दित्ति, इस खातर तुहांरी आस कने तुहांरा विश्वास परमेशरा पर हुण मजबूत आ।