“इस खातर खबरदार ताहली जे तुहें किसी गरीबा जो दान दें, तां इसरा किसी माहणुये जो पता नीं चलो, तियां जे यहूदी सभा घरा च, कने गलियां च कपटी लोक होरीं ते प्रशंसा पाणे रे खातर कराँ ये। हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई तिन्हांजो लोकां ते इसरा पूरा ईनाम प्रशंसा ही मिलया।
फेरी यीशुये तिन्हाने गलाया, तुहें लोकां रियां नज़राँ च बड़े धर्मी बणां ये, पर परमेशर तुहांरे कपटी स्वभावा जो जाणाँ। माहणुआं रिया समझा च सै जे खास आ, सै परमेशरा रिया नज़राँ च बेकार आ।
राजे तिस्सो गलाया, शाबाश, मेरे सच्चे पक्के सेबक, तैं बौहत बधिया काम्म कित्या! तू इक विश्वास लायक सेबक आ। मैं तिज्जो सै जे थोड़ा जेआ दित्तिरा था, तिसच तू विश्वासी निकल़या। हुण तिज्जो ईनामा च दस्सां नगराँ रा अधिकारी बणाया जां।
पर सच्चा यहूदी सैई हाया तिसरा दिल जे परमेशरा रिया नज़राँ च ठीक आ; कने सच्चा खतना पवित्र आत्मा रे जरिये दिला च हुआं, नां भई लिखी रिया व्यवस्था रे जरिये: येढ़े माहणुये री तारीफ माहणु नीं, बल्कि परमेशर कराँ।
इस खातर तदुआं तकौ जे प्रभु नीं आओ, बगता ते पैहले किसी गल्लां रा न्याय नीं करा, सैई अन्धेरे रियां छिपि रियां गल्लां जो लोई च दसगा, कने माहणुये रे दिला रियां गल्लां जो प्रगट करगा, तां तिस वगत हरेक माहणुये परमेशरा रिया तरफा ते अपणी प्रशंसा पाणी।