कने वचन शरीरा रा रुप लेईने आया; तिने अनुग्रह कने सच्चाईया ने भरी ने अहांरे बिच बास कित्या, कने अहें तिसरी येढ़ि महिमा देक्खी, तेढ़ी जे पिता रे इकलौते पुत्रा री महिमा हुआं इ।
परमेशरा जो किने बी कदीं नीं देख्या, इकलौता पुत्र सै जे मसीह यीशु आ, तिसरा जे पिता ने बड़ा गैहरा रिश्ता, तिने इ अपणे पिता जो अहां सब्बीं पर परगट कित्या।
यीशुये तिस्सो गलाया, “फिलिप्पुस, क्या हऊँ तुहांजो सौगी लम्बे वगता तक नीं रया, कने तुहें मेरे बारे च हुण मनी जाणदे? तिने जे मिन्जो देखील्या तिने पिता जो देखील्या। तुहें काँह बोलां ये, भई ‘अहांजो पिता जो दस?’
पुत्र इ तिसरिया महिमा रा तेज आ कने सै हर तरह ते परमेशरा साई आ, सैई अपणे सामर्था रे वचना ने सारी सृष्टिया जो सम्भाल़ां। सै लोकां रे पापां जो माफ करीने आदर कने अधिकारा रिया जगह सै जे स्वर्गा च पिता परमेशरा रे सज्जे पासे जाई बैट्ठीरा।
मसीह रा आत्मा तिन्हां च था कने तिन्हांजो दस्यारां था भई मसीहे कियां दुख सैहणा कने तिस्सो महान आदर दित्या जाणा। इस खातर तिन्हें ये पता लगाणे री खोज कित्ती भई मसीह कुण हूणा कने ये कदीं हूणा।