कने तिन्हे जे मेरे खातर अपणा घर-बार, या भाईयां, या बैहणां, या माता-पिता, या बच्चे, या खेतां जो छड्डीतरा, तिसजो सौ गुणा मिलणा, कने परमेशरा तिसजो अनन्त जीवना रा बारस बनाणा।
काँह्भई सै जे कोई इस संसारा च अपणे प्राणा जो बचाणा चाँह, तिसजो तिस गवाई देणा, पर जे कोई मेरे कने मेरिया खुशखबरिया खातर इस संसारा च अपणा प्राण गवांगा, तिस अनन्त जीवन पाणा।
सै जे कोई अपणे प्राणा जो अपणे खातर बचाये रखणा चांह, तिस अनन्त जीवना रा अधिकार गवाई देणा, कने सै जे कोई अपणा प्राण मेरे खातर गवांगा, तिस अनन्त जीवन पाणा।
पर हऊँ अपणे प्राणां जो बी किछ नीं समझदा भई तिस्सो प्यारा जाणुं, पर येढ़ा भई हऊँ अपणी दौड़ा जो कने तिसा सेवा जो पूरी करूँ, सै जे परमेशरा रे अनुग्रह ते खुशखबरिया री गवाही देणे खातर प्रभु यीशुये ते पाईरी।
पर पौलुसे जवाब दित्या, “तुहें रोई-रोई ने मेरा दिल काँह तोड़या रायें? हऊँ बी त यीशुये रे नौआं खातर यरूशलेम च नां सिर्फ बंधोणे, पर मरने खातर बी त्यार आ।”
विश्वासा रे जरिये किछ जनानें अपणे मूईरयां रिस्तेदाराँ जो फेरी भीं जिऊंदा पाया। पर कितणे त विश्वासा जो नीं छडणे रिया वजह ते जेल्ला च मार खान्दे-खान्दे मरीगे कने जेल्ला ते अजाद नीं हूणा चाये, ताकि सै बौहत अच्छा जीवन पाई सक्को, ताहली जे सै मूईरयां चते जिऊंदा हुणे।
“तिन्हें मेमने रे खून्ना रिया वजह ते कने अपणिया गवाहिया रे बचना रिया वजह ते तिस पर जीत पाईरी, काँह्भई तिन्हें मरते दम तक अपणिया जानी री परवाह नीं कित्ती।