दुईं दिना ते बाद लोक फसह कने अखमीरी रोटिया रा त्योहार मनाणे जो त्यार थे। तिन्हें दिनें मुखियायाजक कने शास्त्री इसा गल्ला रिया टोल़ा च थे भई यीशुये जो कियां धोखे ने पकड़ीने मारया जाओ;
फसह रे त्योहारा ते पैहले, यीशुये जाणील्या भई, सै बगत नेड़े आ ताहली जे तिस इस संसारा जो छड्डिने पिता परमेशरा लौ चली जाणा। तिने संसारा च सै जे तिसरे अपणे लोक थे कने सै जे तिसने प्यार कराँ थे, तिन्हांने बौहत सारा प्यार जताया।
फेरी सै सवेरे रे बगत यीशुये जो कैफा रे घरा ते रोम रे राजपाल पिलातुस ले मैहला जो लईगे, पर यहूदी लोकां चते कोई बी राजपाला रे मैहला च जान्दा, तां सै अपवित्र हुई जान्दा कने तिस्सो फसह री रोटी खाणे री अनुमति नीं मिलदी।
यहूदी रितिया रे मुताबक ऊथी पाणी भरने रे पत्थरा रे छे मटके रखीरे थे, सै मटके तियां इ थे जियां जे यहूदी शुद्धी करने खातर कम्मां च इस्तेमाल कराँ थे। हर मटके च कोई अस्सी ते इक सौ बीह लीटर तक पाणी औआं था।
तिन्हांजो सौगी नेईने अप्पूँजो पवित्र हुणे री विधि पूरा कर; कने तिन्हांजो खर्चा दे भई सै सिर मुंडवाओ। तां सब्बीं जो पता लगी जाणा भई सै जे गल्लां तिन्हें तेरे बारे च सुणी रियां, तिन्हां च किछ बी सच्चाई नीं, पर तू अप्पूँ इ व्यवस्था जो मन्नीने तिसारे मुतावक चलां।
तां दुज्जे दिन पौलुस तिन्हां माहणुआं सौगी जाईने, अप्पूँजो पवित्र कित्या तां फेरी सै ये दसणे खातर मन्दरा च गया, भई पवित्र हुणे रे दिन कदीं पूरे होणे कने कदीं तिन्हां चते हरेक खातर चढ़ावा चढ़ाया जाये।
तिस इ वगत तिन्हें मिन्जो मन्दरा च, पवित्र होणे रे रीति रिवाजा जो पूरा करदे हुये देख्या तिसा जगह नांत कोई भीड़ थी नांई कोई शोर था। पर तित्थी आसिया प्रदेशा रे किछ यहूदी थे, तिन्हे जे दंगा कित्या था,