“इस खातर ताहली जे तुहें तिसा ज्वाड़ने औल़िया गन्दिया चीज़ा जो पवित्र जगह खढ़ी रिया जो देखगे तिसरी चर्चा जे दानिय्येल भविष्यवक्ते रे जरिये किति थी (सै जे पढ़ो, सै समझो)।
“बौहत भयानक सजा मिलणी तुहां व्यवस्थापकां जो! काँह्भई तुहें ज्ञानां री चाबिया जो लोकां ते लकोई ने रखां ये। तुहें अपणे आप त परमेशरा रे राज्जा च नीं जान्दे पर तुहें दुज्जेयां जो बी जाणे ते रोकां ये।”
किछ लोक येढ़े तिन्हांरी बराबरी जे तिस ब्यूआ ते कित्ती जाई सक्कां इ सै जे बाट्टा च पैईरा। सै परमेशरा रा वचन जरूर सुणां ये, पर शैतान छोड़चा ने जां कने तिन्हांरे मनां ते तिस वचना जो मटाई देआं सै जे तिन्हें सुणया था। भई किति ये नीं हो भई सै विश्वास करीने छुटकारा पाईलो।
“क्या अहें तुहांजो समझाई ने हुक्म नीं दित्या था भई तुहें इस नौआं ते उपदेश देहां देन्दे? तां बी देक्खा, तुहें सारे यरूशलेम जो अपणे उपदेशा ते भरीत्या कने तिस माहणुये रिया हत्या रा दोष अहां पर मढ़ना चाँह थे।”