26 पर तुहें इस खातर विश्वास नीं करदे काँह्भई तुहें मेरियां भेड्डां साई नीं यें।
मेरी भेड्डां मेरी अवाज़ ध्याना ने सुणां इयां; हऊँ तिन्हौं जाणाँ, सै मेरे पिच्छे-पिच्छे चलां इयां;
ताहली जे सै अपणियां सारियां भेड्डां जो बाहर कड्डी लेआं, तां फेरी सै तिन्हांरे अग्गे-अग्गे चलां, कने भेड्डां तिसरे पिच्छे-पिच्छे चलां इयां, काँह्भई सै तिसरी अवाज़ पछयाणां इयां।
सै किछ जे पिता मिन्जो देआं सै सारा मेरलौ इ औणा, कने तिस जे मेरले औणा तिसजो मांह कदीं नीं त्यागणा।
कने तिने गलाया, “इस खातर मैं तुहांजो गलाया था भई तदुआं तक मेरले कोई नीं आई सकदा तदुआं तक जे पिता परमेशर तिस्सो मेरले औणे री इजाज़त नीं देई दो।”
सै जे परमेशरा रा माहणु आ, सै परमेशरा रियां गल्लां सुणां; कने तुहें इस खातर मेरियां गल्लां नीं सुणदे भई तुहें परमेशरा रे लोक नींये।”
अहें परमेशरा रे लोक ये, इस खातर सै जे परमेशरा जो जाणाँ, सै अहांरी सुणां; कने सै जे परमेशरा जो नीं जाणदा सै अहांरी नीं सुणदा; इयां अहें सच्चे आत्मे च, कने भटकाणे औल़े आत्मे च फर्क देखीने पछयाणी लैं।