पर जे तू लगातार बुराई करदा रैहन्गा, तां इक दिन येढ़ा औणा ध्याड़ी जे तू अन्हे हुई जाणा; इस खातर तिसजो जे तू ज्योति समझां सै हकीकत च अन्धकार आ, अन्धकारा च रैहणा त बुरा, पर अन्धकारा च रैईने ये सोचणा भई हऊँ ज्योतिया चा सै होर बी जादा बुरा!”
जे तू अपणी पूरी जिन्दगी परमेशरा रिया सच्चाई रे मुतावक जीआं, तां तू हरेक चीज़ा जो सही ढंगा ने जाणने रे लायक हुई जाणा भई परमेशर तूते क्या चाँह; ये तिस इक्की कमरे साई हूणा तिसच जे दिऊए री तेज रोशनी चमकयां राईं, सै जे तुहांजो हर चीज़ साफ देखणे लायक बणांई।”
ये सैई वचन आ तिने जे हरेक प्राणिये जो जीवन दित्या कने सै अहां पर परमेशरा रिया सच्चाईया जो तियां प्रगट कराँ जियां जे ज्योति अन्धकारा रियां चिज़ां जो प्रगट कराँ इ।
यीशुये तिसजो गलाया, “हऊँ इ हाया सै जे लोकां जो अपणे पिता ले लेई जां, हऊँ तिन्हांजो तिसरे बारे च सच्चाई दस्सां, कने हऊँ इ तिन्हांजो अनन्त जीवन देआं, कोई बी मेरे बगैर पिता लौ नीं जाई सकदा।
पर अहांजो पता भई परमेशरा रा पुत्र यीशु मसीह संसारा च आईरा कने तिने अहांजो ये समझाईतरा भई अहें तिस सच्चे परमेशरा जो पछयाणी लो; कने अहें तिस चे सै जे सच्चा, यनि तिसरे पुत्र यीशु मसीह च रैं, सैई सच्चा परमेशर कने अनन्त जीवन आ।