“सै जे यहूदियां रा राजा हूणा तिसरा जे जन्म हुईरा, सै किति आ? काँह्भई पूर्व दिशा च तारा सै जे तिसरे जन्मा रे बारे च परगट कराँ तिसजो अहें अम्बरा च देख्या, इस खातर तिसजो मत्था टेकणे आईरे।”
तिने बोल्या भई हऊँ मसीह आ; हऊँ सै राजा सै जे इस्राएल रे लोकां पर राज कराँ, जे ये गल्ल सच्ची तां तिस्सो हुण क्रूसा ते उतरीने थल्ले औणा चाहिन्दा! फेरी अहां तिस पर विश्वास करना।” दो माहणु तिन्हौं जे तिस सौगी क्रूसां पर चढ़ाया था, तिन्हें बी तिसरी निंध्या कित्ती।
इसा गल्ला पर स्वर्गदूते तिसाजो जबाब दित्या, “पवित्र आत्मा तेरे ऊपर उतरना, कने परमप्रधान परमेशरा री महान सामर्थ तू पर छाणी। इस खातर तेरते सै जे न्याणा जमणा सै पवित्र हूणा, कने सै परमेशरा रा पुत्र कहलाया जाणा।
परमेशरा जो किने बी कदीं नीं देख्या, इकलौता पुत्र सै जे मसीह यीशु आ, तिसरा जे पिता ने बड़ा गैहरा रिश्ता, तिने इ अपणे पिता जो अहां सब्बीं पर परगट कित्या।
तिसरे जबाबा च यीशुये गलाया, “मैं जे तेरने गलाया भई मैं तिज्जो अंजीरा रे डाल़ा हेठ देख्या, क्या ताईं तू इस खातर विश्वास कराँ? तू अग्गे इसते बी बड्डे-बड्डे काम्म देखणे।”
पिलातुसे तिस्सो गलाया, तां क्या तू राजा? यीशुये जबाब दित्या, “तू बोलां भई हऊँ राजा। हऊँ इस खातर पैदा हुईने संसारा च आया भई सच्चाईया रे बारे च सखाई सक्कूँ। सै माहणु जे सच्चाईया ने प्यार रक्खां ये सै मेरा बचन सुणां ये।”