14 कने वचन शरीरा रा रुप लेईने आया; तिने अनुग्रह कने सच्चाईया ने भरी ने अहांरे बिच बास कित्या, कने अहें तिसरी येढ़ि महिमा देक्खी, तेढ़ी जे पिता रे इकलौते पुत्रा री महिमा हुआं इ।
कने तिसारे पहलौठे पुत्रा रा जन्म हुया कने तिसे अपणे न्याणे जो कपड़े च लपेटी ने इक्की गोयडा रिया खुरलिया च रखया, काँह्भई नगरा च तिन्हाजो किसी बी सराईं बिच रैहणे जो जगह नीं मिली थी।
पतरस कने तिसरे साथियां जो निन्द आईराँ थी कने सै सैई बी गईरे थे कने तां जे सै जागे तां तिन्हे यीशुये ते निकल़णे औल़ा तेज देख्या कने दुईं माहणुआं जो तिस सौगी खढ़िरा देख्या।
यीशुये तिसजो गलाया, “हऊँ इ हाया सै जे लोकां जो अपणे पिता ले लेई जां, हऊँ तिन्हांजो तिसरे बारे च सच्चाई दस्सां, कने हऊँ इ तिन्हांजो अनन्त जीवन देआं, कोई बी मेरे बगैर पिता लौ नीं जाई सकदा।
यीशुये तिस्सो गलाया, “फिलिप्पुस, क्या हऊँ तुहांजो सौगी लम्बे वगता तक नीं रया, कने तुहें मेरे बारे च हुण मनी जाणदे? तिने जे मिन्जो देखील्या तिने पिता जो देखील्या। तुहें काँह बोलां ये, भई ‘अहांजो पिता जो दस?’
“हे पिता! सै लोक जे तैं मिन्जो दित्तिरे, मेरी ये इच्छा इ भई तित्थी जे हऊँ आ तित्थी सै बी रौ, काँह्भई सै मेरिया तिसा महिमा जो देक्खी सक्को सै जे तैं मिन्जो दित्ति। काँह्भई संसारा रिया सृष्टिया ते पैहले तू मिन्जो प्यार कराँ था।
पिलातुसे तिस्सो गलाया, तां क्या तू राजा? यीशुये जबाब दित्या, “तू बोलां भई हऊँ राजा। हऊँ इस खातर पैदा हुईने संसारा च आया भई सच्चाईया रे बारे च सखाई सक्कूँ। सै माहणु जे सच्चाईया ने प्यार रक्खां ये सै मेरा बचन सुणां ये।”
“काँह्भई परमेशरे संसारा रे लोकां ने इतणा प्यार कित्या भई तिने अपणे इकलौते पुत्रा जो तिन्हांरे खातर बलिदान करित्या, ताकि हर इक माहणु सै जे तिस पर विश्वास करो, सै नाश नीं हो, पर अनन्त जीवन पाओ।
सै जे परमेशरा रे पुत्रा पर विश्वास कराँ, तिस पर सजा देणे रा हुक्म नीं हुन्दा, पर सै जे तिस पर विश्वास नीं करदा, सै दोषी हुई चुक्कीरा; काँह्भई तिने परमेशरा रे इकलौते पुत्रा पर विश्वास नीं कित्या।
जीवना री रोटी सै जे स्वर्गा ते उतरी हऊँ आ। जे कोई इसा रोटिया चते खाओ, तां हमेशा जिऊंदा रैहन्गा; कने सै रोटी जे मांह संसारा रे लोकां रे जीवना खातर देणी, सै मेरा शरीर आ।”
भई परमेशरे यीशुये जो मूईरयां चते ज्यूंदा करीने, सै वायदा अहां रियां औल़ादां खातर पूरा कित्या; येढ़ा जे भजन संहिता च परमेशरे मसीह रे बारे च बोल्या, ‘तू मेरा पुत्र आ; मैं तिज्जो राजा हुणे खातर नियुक्त कित्या।’
अब्राहम, इसहाक कने याकूब तिन्हांरे पूर्वज ये, कने सै जे यीशु मसीह रे बी पूर्वज थे, सै जे परमेशर आ कने सै जे सब्बीं रे ऊपर राज कराँ, तिसरी हमेशा प्रशंसा ओ! आमीन।
हलाँकि हऊँ सब पवित्र लोकां च छोट्टयां ते बी छोट्टा, परमेशरे अनुग्रह ने मिन्जो ये मौका दित्या ताकि हऊँ अन्यजातियां जो मसीह री अपार आशीषां री खुशखबरी सुणाऊँ।
इसच शक निआं भई अहांरे विश्वासा च महान भेत आ : मसीह सै जे माहणु बणीने आया, पवित्र आत्मे दिखाया भई सै सच्चमुच परमेशरा रा पुत्र था, स्वर्गदूतें तिसजो देख्या, सारी जातियां रे लोकां च तिसरे बारे रा प्रचार हुया, संसारा रे लोकें तिस पर विश्वास कित्या, कने परमेशर तिस्सो स्वर्गा च लेईग्या।
पुत्र इ तिसरिया महिमा रा तेज आ कने सै हर तरह ते परमेशरा साई आ, सैई अपणे सामर्था रे वचना ने सारी सृष्टिया जो सम्भाल़ां। सै लोकां रे पापां जो माफ करीने आदर कने अधिकारा रिया जगह सै जे स्वर्गा च पिता परमेशरा रे सज्जे पासे जाई बैट्ठीरा।
काँह्भई परमेशरे कदीं किसी स्वर्गदूता जो ये नीं बोल्या भई, “तू मेरा पुत्र आ; आज्ज हऊँ ये घोषित करा भई तू मेरा पुत्र आ” कने फेरी परमेशरे किसी स्वर्गदूता जो ये नीं बोल्या “मांह तिसरा पिता हूणा, कने सै मेरा पुत्र हूणा।”
तियां इ मसीह अप्पूँजो महायाजक बणाईने अपणी बडयाई नीं कित्ती, पर परमेशरे तिस्सो सै आदर दित्या ताहली जे तिने ये बोल्या, “तू मेरा पुत्र आ; आज्ज हऊँ ये घोषित करा भई तू मेरा पुत्र आ”
हऊँ इस खातर ये बोलां, काँह्भई बौहत सारे भरमाणे औल़े संसार च आईरे सै जे ये नीं मनदे भई यीशु मसीह इक माहणु बणीने इसा संसारा च आया। जे कोई माहणु ये बोलां, तां सै मसीह रा बैरी आ सै जे हमेशा लोकां जो भरमां।
फेरी मैं किसी जो संघासणा चते ऊच्चिया अवाज़ा च ये बोलदे सुणया, “देख, परमेशरा रा वास लोकां रे बिच आ कने तिस तिन्हां सौगी वास करना, कने सै तिसरे लोक होणे; कने परमेशरा खुद तिन्हां सौगी रैहणा; कने तिस तिन्हांरे परमेशर हूणा।