16 पर तिन्हें इक उत्तम यनि स्वर्गीय देशा च रैहणे री इच्छा कित्ती; इस खातर परमेशर तिन्हांरा परमेशर कहलाणे ते खुश था, काँह्भई परमेशरे तिन्हां खातर इक नगर त्यार कित्तिरा।
फेरी राजे यनि मांह अपणे सज्जे पासे औल़यां ने बोलणा, मेरे पिता ते आशीष पाईरे लोको औआ! कने सै राज जे तुहांरे खातर संसारा जो बनाणे ते पैहले त्यार कित्तिरा तिसजो ग्रहण करा।
जे तुहें मेरे कने मेरिया शिक्षां ते इस दुष्ट कने पापी जुगा च शर्मिन्दा ये, तां माहणुये रा पुत्र यनि मांह बी तुहांते शर्मिन्दा हूणा, ताहली जे तिस पवित्र स्वर्गदूतां सौगी अपणे पिता रिया महिमा समेत औणा।”
पर इसा गल्ला जो भई मूईरे ज्यून्दे हुई जायें : मूसे बी बल़दे हुये बुटड़यां री कहाणिया च प्रगट कित्या भई सै प्रभुये जो अब्राहम, इसहाक कने याकूब रा परमेशर बोल्लां।
प्रभुये मिन्जो हरेक बुराईया ते बचाणा सै जे मेरा नुक्शान करना चाईयां कने तिस मिन्जो अपणे स्वर्ग राज्जा च हिफाज़ता ने लेई जाणा। तिसरी महिमा सदा हुन्दी रौ। आमीन।
काँह्भई तुहें कैदियां सौगी दुख सैया, कने ताहली जे अधिकारियें तुहांरी सम्पत्ति जफ्त कित्ती थी तिस्सो बी तुहें खुशिया ने सैईल्या। काँह्भई तुहें जाणाँ थे भई तुहें सै सम्पत्ति पाईरी तिस राजे परमेशरे वायदा कित्तिरा, सै जे उत्तम इ कने हमेशा रे खातर इ।