तिन्हें मुखियायाजकां कने बजुर्ग नेतयां ले आईने बोल्या, “अहें ये कसम खाद्दीरी भई तदुआं तका जे अहें पौलुसा जो मारी नीं देंगे, तदुआं तक जे अहें किछ बी खांये तां अहां पर लाणत इ।
हुण मेरे साथी विश्वासियो, हऊँ तुहांते विनती कराँ, भई तुहें सै जे शिक्षा लेई, तिसरे उलट तुहां च सै जे पंघोल़ पां कने दुज्जेयां रे विश्वासा जो बगाड़ां ये, तिन्हांते खबरदार हुई जावा कने तिन्हांते दूर रौआ।
इस खातर हऊँ तुहांजो खबरदार कराँ भई जो कोई परमेशरा रे आत्मा री अगुवाईया ने बोलां, सै नीं बोलदा भई “यीशु स्रापित आ,” कने नां कोई पवित्र आत्मा ते बिणा बोल्ली सक्कां भई “यीशु प्रभु आ।”
तियां जे अहें बोल्ली चुक्कीरे, तियां इ हऊँ हुण भीं बोलां, भई तुहें ग्रहण कित्ती रिया खुशखबरिया जो छड्डिने जे कोई होर खुशखबरी सुणावां, तां परमेशर तिस्सो सजा देओ।
पर सै लोक सै जे व्यवस्था पालन करने पर भरोसा रक्खां ये, सै त शरापा रे बशा चे। पवित्रशास्त्रा च लिखिरा : “येढ़ा हरेक माहणु शापित आ सै जे व्यवस्था रिया कताबा च लिखी रिया हर गल्ला रा हमेशा पालन नीं करदा।”
मसीह अहांरे खातर शरापित हुणे रे जरिये तिने अहांजो व्यवस्था रे शरापा ते छडवाया, तियां जे पवित्रशास्त्र बोला: “हर कोई सै जे लकड़ा पर टंगाया जां, शापित आ।”
सै हरेक औरता सौगी व्यभिचार करना चाँएं तिसाजो जे सै देखां ये। सै लगातार पाप करने खातर मौका टोल़दे रैं। सै जे मसीह पर मजबूतिया ने विश्वास नीं करदे तिन्हांजो सै धोखा दें कने पाप करने जो बैहकाई लें। सै हकीकत च बौहत लालची बणीगरे इस खातर परमेशरे तिन्हांजो श्राप दित्तिरा।