अहें ये जाणाँ ये भई अहांरी पुराणी जिन्दगी यीशुये सौगी क्रूसा पर चढ़ाई तरी ताकि पापा ने भरीरा अहांरा शरीर खत्म हुई जाओ, कने अहें अग्गे जो पापा रे गुलाम नीं बणीरे रौ।
पर हऊँ डराँ भई तियां जे शैताने सर्पा रे रुपा च अपणिया चतुराईया ने हव्वा जो बैहकाया था, तियां इ किति तुहांरे मना जो मसीह रे प्रति तुहांरिया ईमानदारिया कने पवित्रता जो दूर नीं करी दो।
यहूदी धर्मा च हऊँ पैहले कियां जीया राँ था, तिस्सो तुहें सुणी चुक्कीरे, कने तुहें ये बी जाणाँ ये भई मैं परमेशरा रिया कलीसिया जो कितना सताईरा कने तिसारा नौं नशाण तक मटयाणे री कोशिश कित्ती।
इक बगत था ताहली जे अहें सब बी तिन्हां साई जीआं थे कने बासनां कने अपणे पापी स्वाभावा रियां इच्छां जो पूरा कराँ थे। अहें अपणे स्वभावा च दुज्जेयां लोकां साई थे इस खातर परमेशर अहांने गुस्सा था।
ताहली जे तुहें मसीह पर विश्वास कित्या, तां तुहांरा खतना माहणुआं रे हत्थां ते नीं हुया था (तियां जे यहूदी कराँ ये) पर खतना सै जे मसीह रे जरिये कित्या गईरा इसते तुहांरा पापी स्वाभाव दूर कित्या गया,
इस वजह ते ताहली जे बौहत लोकां रे विश्वासा रियां गवाहीयें अहांजो इतणे बड्डे बद्दल़ा साई घेरीरा ओ, तां औआ, हरेक रोकणे औल़ियां चिज़ां कने उलझाणे औल़यां पापां जो दूर करीने, तिसा दौड़ा च जे अहां दौड़णा तिसाजो धैर्य ने दौड़िये।
पर तदुआं तक जे सै दिन तिसजो जे आज्ज बोल्या जां, हर रोज इक्की दुज्जे जो हौंसला देन्दे रौआ, येढ़ा नीं हो भई तुहां चते कोई माहणु पापां रे धोखे च आईने परमेशरा रे हुक्मां जो मनणे ते इन्कार नीं करी दो।
इस खातर तुहांरे जीवना च सै जे गन्दगी कने बुराई, तिन्हांजो दूर करीने तुहांरे मनां च सै जे परमेशरा रा वचन बाहीरा तिसजो नम्र हुईने ग्रहण करदे जावा; सै जे तुहांरे प्राणा जो बचाई सक्कां।
काँह्भई तुहें जाणाँ ये भई तुहांरा निकम्मा चालचलन सै जे पूर्वजां रे वगता ते चलया आई कराँ तिसते तुहांरा छुटकारा चान्दी, सोने साई या नाशवान चिज़ां ते नीं हुई;
काँह्भई तुहें पैहले अन्यजातियां रे लोकां साई इन्हां बुरियां इच्छां जो पूरा करने च काफी वगत गवाई चुक्कीरे। तियां जे ऐस-प्रस्ती करना, काम्म-वासना च डुव्वीरे रैहणा, पियक्कड़पन, रंगरलियां मनाणा, शराब पीने मौज करनी कने तुहें मूर्तियां री पूजा बी कित्ती तिसते जे परमेशर नफरत कराँ।
तिन्हांजो बुराईया रा बदला बुराईया तेई मिलणा। दिना रे उजाले च भोग-विलास करना तिन्हांजो ठीक लगां, ये लोक तुहांरे बिच कलंक कने धब्बा ये। ये लोक दुज्यां लोकां जो धोखा देणे च खुश हुआं ये ताहली जे तुहां सौगी संगतिया रा भोज खांये।