“या कियां कोई शैतान्ना साई किसी ताकतवर माहणुये रे घरा च घुसीने तिसरा समान नीं लुट्टी सकदा, तदुआं तकौ जो जे सै पैहले तिस ताकतवर माहणुये जो बन्ही नीं लओ, कने तांई सै तिसरे घरा जो लुट्टी सक्कां।”
पर ताहली जे तिसते बी जादा ताकतवर कोई तिस पर हमला करीने तिस्सो जित्ति लेआं, तां तिसरे सै हथियार तिन्हां पर जे तिसरा भरोसा था, खोई लेआं, कने तिसरी दौलत लुट्टी ने बन्डी देआं।
न्याय रे बारे च इस खातर काँह्भई तिस लोकां जो इसा सच्चाईया रे बारे च दसणा भई परमेशरा तियां जे इस संसारा पर राज करने औल़े शैतान्ना जो सजा देणी, तियां इ परमेशरा लोकां जो तिन्हांरे पापां रे खातर सजा देणी।
इस संसारा रे इश्वरे (शैताने) तिन्हां अविश्वासी लोकां री बुद्धि अन्ही करी तरी, इसी खातर सै मसीह रे बारे री उत्तम खुशखबरिया कने तिसरी महिमा समझदे नींये। मसीह परमेशरा रा स्वरूप आ।
काँह्भई अहांरी लड़ाई लहू कने मास्सा ने बणाईरे माहणुआं ने नीं, पर प्रधानां, अधिकारियां, कने इस संसारा रे अन्धकारा रे हाकिमां कने तिस दुष्टता री आत्मिक सेनां सौगी सै जे अम्बरा चियां।
काँह्भई परमेशरे तिसरे इ जरिये सारिया सृष्टिया जो बणाया, स्वर्गा री ओ या धरतिया री, देखी या अणदेखी चीजां ओ, संघासण या राज ओ, राजा या अधिकारी ओ, सारा किछ तिसरे जरिये कने तिसरे इ खातर बणाया गईरा।
काँह्भई तियां जे परमेशरा रे बच्चे माहणु ये, तियां इ यीशु बी तिन्हां साई माहणु बणया। परमेशरे ये इस खातर कित्या ताकि तिसरिया मौती रे जरिये शैतान्ना जो नाश करी सक्को, तिसले जे मौती रा अधिकार था।
कने बड्डा अजगर यनि सैई पुराणा सर्प तिस्सो जे इबलिश कने शैतान बोलां ये कने सै जे सारे संसारा रा भरमाणे औल़ा। सै धरतिया पर तिसरे दूतां समेत सट्टि दित्या गया।
कने शैतान सै जे तिन्हांजो धोखे च रक्खां था आग्ग कने गन्धका रिया नदिया च पाया जाणा, तित्थी जे सै पशु कने झूट्ठा भविष्यवक्ता बी हूणा, कने सै रात-दिन युग-युग पीड़ा च तड़फदे रैहणे।