10 दमिश्क नगरा च हनन्याह नौआं रा इक चेला था तिसने प्रभु यीशुये दर्शण देईने गलाया, “हनन्याह!” तिने गलाया, “हाँ प्रभु।”
तिने तकरीवन दोपैहरके तिन्न बजे दर्शणा च साफ-साफ देख्या भई परमेशरा रा इक स्वर्गदूत अन्दरा आया कने गलाया, “कुरनेलियुस!”
“हऊँ याफा नगरा च प्राथना करया राँ था, कने बेसुध हुईने इक दर्शण देख्या भई इक बड्डिया चादरा साई चऊँ कुणयां ते लटकाई रा, अम्बरा ते उतरी ने मेरले आया।
सै निकल़ीने तिसरे पिच्छे चलीप्या; पर ये नीं जाणदा था भई जो किछ स्वर्गदूत करया राँ सै सच आ, पर ये समझया राँ था भई हऊँ दर्शण देख्यारा।
तिसरे येढ़ा दर्शण देखदे इ अहें झट मकिदुनिया प्रदेशा च जाणा चाया, येढ़ा समझीने भई परमेशरे अहौं तिन्हांजो खुशखबरी सुनाणे खातर सद्दीरा।
तित्थी पौलुसे राति जो इक दर्शण देख्या भई इक मकिदुनी प्रदेशा रा इक माहणु खढ़िरा कने तिसने विनती करीने गलाया राँ, “समुद्रा रे पार जाईने मकिदुनिया प्रदेशा च औआ, कने अहांरी मदद करा।”
प्रभुये इक्की राति दर्शण देईने पौलुसा जो गलाया, “मत डर, बोल्ली जा कने चुप मत रै;
“ ‘परमेशर बोलां, भई आखिरी दिना च येढ़ा हूणा भई मांह अपणा आत्मा सब माहणुआं पर भेजणा, कने तुहांरे मुण्डुआं कने कुड़ियां भविष्यवाणियां करनियां, कने तुहांरे जवानां दर्शण देखणे कने तुहांरे पुरनिये सुखने देखणे।
“तां हनन्याह नौआं रा व्यवस्था रे मुतावक इक परमेशरा रा डर मनणे औल़ा माहणु, सै जे तित्थी रैहणे औल़यां सब यहूदियां च ईज्जतदार था, मेरले आया,
कने तिने इक दर्शणा च देख्या भई हनन्याह नौआं रे इक्की माहणुये घरा च आईने तिस पर हात्थ रखे; ताकि सै फेरी भीं ते देखी सक्को।”
सै तिन्नां दिनां तका नीं देक्खी सकया, कने नां किछ खादया कने नां पित्या।
ताहली जे हऊँ दमिश्क नगरा च था, तां अरितास राजे रे राजपाले मिन्जो पकड़ने खातर दमिश्क नगरा रे दवाराँ पर पैहरा लगाईरा था।
कने नांई सै जे माह्ते पैहले प्रेरित थे, तिन्हांने मिलणे खातर हऊँ यरूशलेम नगरा च गया, बल्कि इकदम हऊँ अरब देशा जो गया कने फेरी तित्थी ते मुड़ीने दमिश्क नगरा जो आईग्या।