पर धार्मिक अगुवेयां ते चौकस हुईने रौआ, काँह्भई तिन्हां तुहांजो धोखे च बन्दी बणाईने यहूदी पंचैतां रे हवाले करना, कने तिन्हांरे सभा घरा च तुहां पर कोड़े बरसाणे।
कने मिन्जो अन्यजातियां रे हवाले कित्या जाणा, भई सै मेरा मजाक डवाओ, कने कोड़े मारो, कने मिन्जो क्रूसा पर चढ़ाओ, कने मांह तिज्जे दिन मूईरयां ते जिऊंदा हुई जाणा।”
इस खातर देक्खा, हऊँ तुहांले भविष्यवक्तयां कने बुद्धिमानां कने शास्त्रियां जो भेज्जां; कने तुहें तिन्हां चते किछ जो मारी देणा, कने किछ लोक क्रूसा पर चढ़ाणे कने किछ जो अपणे यहूदी सभा घराँ च कोड़े मारने कने इक्की नगरा ते दुज्जे नगरा च खदेड़दे फिरगे।
“पर तुहें अपणे बारे च त्यार हुई जावा; काँह्भई लोकां तुहांजो महासभा रे हवाले करना कने तुहांजो यहूदी सभा घराँ च मारया-कुट्टया जाणा, कने मेरिया वजह ते तुहें राजपालां कने राजयां रे सामणे खड़े कित्ते जाणे, ताकि तुहें मेरे खातर गवाही देओ।
ताहली जे अंगूर चुगणे रा बगत आया, तां तिने अपणे इक्की नोकरा जो अंगूरां चाते अपणा हिस्सा लेणे खातर भेज्या। पर तिन्हे करसाणें तिस्सो मारी कुट्टी ने खाली हत्थ भेजित्या।
“क्या अहें तुहांजो समझाई ने हुक्म नीं दित्या था भई तुहें इस नौआं ते उपदेश देहां देन्दे? तां बी देक्खा, तुहें सारे यरूशलेम जो अपणे उपदेशा ते भरीत्या कने तिस माहणुये रिया हत्या रा दोष अहां पर मढ़ना चाँह थे।”