सै गल्लां जे हऊँ तुहांजो गुप्त मंझ बोलां, तिन्हौं सब्बीं जो सुणावा; कने सै जे हऊँ तुहांरयां कन्नां च हौल़यां-हौल़यां बोलां तिन्हांजो ऊच्चिया अवाज़ा च सुणावा।
ताहली जे सै मन्दरा च जाईने उपदेश देईराँ था, तां मुखियायाजकें कने यहूदी बजुर्गें नेड़े जाईने तिसते पुच्छया, “ये काम्म तू किस अधिकारा ने कराँ? कने ये अधिकार तिज्जो किने दित्या?”
काँह्भई मैं तिन्हांजो सैई सन्देश दित्या सै जे तुहें मिन्जो दित्तिरा था, कने सै तिस्सो ग्रहण करीने सच्चीजो ये जाणीगे भई हऊँ तेरे लाते आईरा। कने तिन्हें ये विश्वास कित्या भई तैंई मिन्जो भेज्जिरा।
यीशुये जबाब दित्या, “मैं सदा लोकां च रईने सारयां ने खुल्लेआम गल्ल-बात किति; मैं यहूदी सभा घराँ कने मन्दरा च तित्थी जे सारे लोक कट्ठे हुआं ये, सदा उपदेश दित्या। मैं कदीं बी लुखी-छिपिने किछ नीं गलाया।