काँह्भई यरूशलेम च रैहणे औल़े कने तिन्हांरे सरदारें, नां यीशु मसीह जो पछयाणया कने नां भविष्यवक्ता रियां गल्लां समझियां, सै जे हर विस्रामा रे दिन पढ़ियां जाईयां, इस खातर तिस्सो दोषी ठहराईने तिन्हां गल्लां जो पूरा कित्या।
इस गल्ला खातर महायाजक कने महांसभा रे सब बजुर्ग गवाह ये भई तिन्हांते हऊँ यहूदी भाईयां रे नौआं पर चिट्ठियां लईने दमिश्क नगरा जो जाया राँ था, भई सै जे तित्थी हो तिन्हांजो बी सजा दिलाणे खातर बन्हीने यरूशलेम जो ल्याऊं।
तिन्हें तिसने गलाया, “नां अहें तेरे बारे च यहूदा प्रदेशा रे लोकां ते चिट्ठियां पाईयां। कने नां विश्वासियां चते किन्हिये आईने तेरे बारे च किछ दस्या या बुरा गलाया।
कने तिन्हें मूसा रे भाई हारून ने गलाया, ‘अहां खातर येढ़ा देबता बना, सै जे अहांरे अग्गे-अग्गे चलो, काँह्भई ये मूसा सै जे अहांजो मिस्र देशा ते नकाली ने ली आया, अहें नीं जाणदे तिस्सो क्या हुआ?’
परमेशरे अपणे सै लोक नीं छड्डे, सै जे तिने पैहले ते चुणीरे थे। क्या तुहें नीं जाणदे भई एलिय्याह भविष्यवक्ते रे बारे च पवित्रशास्त्र क्या बोलां; भई जिसा कहाणिया पर सै इस्राएल रे बिरोधा च परमेशरा ने विनती कराँ?
पर इस्राएली लोकां रे मन कठोर हुईगरे थे, कने आज्ज तक ताहली जे सै पुराणिया वाचा जो पढ़ां ये, तां तिन्हांरे मना पर सैई परदा पैईरा रैयां, पर सै परदा सिर्फ मसीह पर विश्वास करने रे जरिये इ हटाया जां।
सै परमेशरा रे बारे रियां गल्लां जो साफ तौर पर समझी नीं सकदे कने सै परमेशरा ते मिलणे औल़िया जिन्दगिया ते दूर ये, काँह्भई सै परमेशरा जो जाणदे नींये कने तिन्हांरे मन कठोर ये।
हलाँकि हऊँ त पैहले मसीह री निंध्या करने औल़ा, विश्वासियां जो सताणे औल़ा, कने निर्दयी माहणु था; तां बी मसीह माह पर दया कित्ती, काँह्भई मैं अनजाणे च कने अविश्वावासा रिया वजह ने ये काम्म कित्ते थे।