11 तां जे सै पतरस कने यूहन्ना जो पकड़ीरे थे, तां सब लोक बौहत हैरान हुईने तिसा जगह तिस्सो जे सुलैमाना रा बरान्डा बोलां ये, तिसलौ दौड़ीने आये।
यीशुये पतरस कने यूहन्ने जो ये बोलीने अग्गे भेज्या, भई “जाईने अहांरे खातर फसह रे खाणे री त्यारी करा, ताकि अहें सौगी बैठीने खाई सक्को।”
फेरी तिस माहणुये चते जे बुरीआत्मायें निकाल़ी रियां थी, सै तिसते बिनती करने लगया भई मिन्जो अप्पूँ कने रैहणे दे, पर यीशुये तिस्सो भेज्जीने गलाया,
यीशु मन्दरा च सुलैमान रे बराण्डे च घुम्मणे फिरने लगीरा था।
तां जे ये अवाज़ हुई तां भीड़ कट्ठी हुईगी कने लोक घबराईगे, काँह्भई हर इक्की जो येई सुणां था भई मेरिया इ भाषा च गलाया रायें।
येढ़ा देखीने पतरसे लोकां जो गलाया, “इस्राएली लोको, तुहें इस माहणुये पर हैरान काँह हुये रायें? कने अहां खौ इयां काँह देख्या रायें। क्या तुहें येढ़ा सोच्चया राँये भई अहें इ अपणिया शक्तिया या भगतिया ते इस्सो चलने-फिरने लायक बणाया?
तां जे तिने पतरस कने यूहन्ना जो मन्दरा च जान्दे देख्या, तां तिन्हांते भिख मंगी।
पतरसे यूहन्ने सौगी तिस खौ ध्यान लाईने देखीने गलाया, “अहां खौ देख!”
प्रेरितां रे जरिये बड़े हैरान करने औल़े काम्म कने चमत्कारी नशाण लोकां च दस्या जां थे, कने सारे मसीह विश्वासी इक मन हुईने सुलैमाना रे बराण्डे च कट्ठे हुआं थे।