तिन्हांजो तेरे बारे च बोल्ली तरा भई तू अन्यजातियां च रैहणे औल़े यहूदियां जो मूसा री व्यवस्था छडणे जो सखां ये, कने बोलां ये भई नां अपणे बच्चयां रा खतना करावा कने नां यहूदी रीति-रिवाजां परा चला।
“ताहली जे राजपाले पौलुसा जो बोलणे खातर ईशारा कित्या तां तिने जबाब दित्या : हऊँ ये जाणीने भई तू बौहती साल्लां ते इसा जातिया रे लोकां रा न्याय कराँ, इस खातर मौज्जा ने अपणा जबाब देआं।
पर मैं इसरे बारे च कोई पक्की गल्ल नीं पाई भई बादशाह जो लिखुं, इस खातर मैं इस्सो तुहांरे सामणे कने खास करीने हे राजा अग्रिप्पा, तेरे सामणे लन्दीरा, भई जाँचणे ते बाद मिन्जो किछ लिखणे जो मिलो।
राजा बी ये गल्लां जाणाँ, तिसरे सामणे जे हऊँ निडर हुईने गलाया राँ; कने मिन्जो विश्वास आ, भई इन्हां गल्लां चते कोई बी तिसते छिपीरी नीं, काँह्भई ये घटना सारयां लोके सुणिरी भई यीशु मसीह सौगी क्या हुईरा।
तिसा प्रतिज्ञा रे पूरे हुणे री आशा लाईने, अहांरे बारा गोत्र अपणे सारे मना ते रात दिन परमेशरा री अराधना करदे आया रायें। हे राजा, इसा इ आशा रे बारे च यहूदी अगुवे मांह पर दोष लांये।
तिन्नां दिनां ते बाद तिने यहूदियां रे प्रमुख लोकां जो सदया, कने तां जे सै कट्ठे हुये तां तिन्हांने गलाया, “हे भाईयो मैं अपणे लोकां रे या पूर्वजां रियां प्रथां रे बरोधा च किछ बी नीं कित्या, फेरी बी कैदी बणीने यरूशलेम ते रोमी सरकारा रे हत्था सौंपया गया।
काँह्भई अहें तिस्सो येढ़ा बोलदे सुणीरा भई नासरत नगरा रे यीशुये इस मन्दरा जो रुढ़ाई देणा, कने तिन्हां रितियां जो बदली देणा सै जे मूसे अहांजो दित्ति रियां।”
कने जे हऊँ भविष्यवाणी करी सक्कूँ, कने सब्बीं भेतां कने सब प्रकारा रे ज्ञाना जो समझूं, कने मिन्जो येत्थी तका पूरा विश्वास हो भई हऊँ पहाड़ां जो हटाई सक्कां, पर प्यार नीं रखूं, तां हऊँ किछ निआं।