पर इन्हां सारियां गल्लां ते पैहले, तिन्हां माह पर विश्वास करने रिया वजह ने तुहें पकड़ने, कने सताणे, कने यहूदी सभा घराँ च सौंपणे, कने जेल्लां च पाये जाणे, कने राजयां कने राजपालां रे सामणे लैई जाणे।
पर मैं इसरे बारे च कोई पक्की गल्ल नीं पाई भई बादशाह जो लिखुं, इस खातर मैं इस्सो तुहांरे सामणे कने खास करीने हे राजा अग्रिप्पा, तेरे सामणे लन्दीरा, भई जाँचणे ते बाद मिन्जो किछ लिखणे जो मिलो।
राजा बी ये गल्लां जाणाँ, तिसरे सामणे जे हऊँ निडर हुईने गलाया राँ; कने मिन्जो विश्वास आ, भई इन्हां गल्लां चते कोई बी तिसते छिपीरी नीं, काँह्भई ये घटना सारयां लोके सुणिरी भई यीशु मसीह सौगी क्या हुईरा।
तिसा प्रतिज्ञा रे पूरे हुणे री आशा लाईने, अहांरे बारा गोत्र अपणे सारे मना ते रात दिन परमेशरा री अराधना करदे आया रायें। हे राजा, इसा इ आशा रे बारे च यहूदी अगुवे मांह पर दोष लांये।