10 “ताहली जे राजपाले पौलुसा जो बोलणे खातर ईशारा कित्या तां तिने जबाब दित्या : हऊँ ये जाणीने भई तू बौहती साल्लां ते इसा जातिया रे लोकां रा न्याय कराँ, इस खातर मौज्जा ने अपणा जबाब देआं।
पर जे ये गल्ल वाद-विवाद, शब्दां, कने नौआं, कने तुहांरिया अपणिया व्यवस्था रे बारे ची तां तुहें इ जाणो; काँह्भई हऊँ इन्हां गल्लां रा जज नीं बणना चाहन्दा।”
तां जे तिने हुक्म दित्या तां पौलुसे पैड़ियां पर खड़ीने लोकां जो चुप होणे खातर हत्था रा ईशारा कित्या। ताहली जे सै चुप हुईगे तां सै इब्रानी भाषा च बोलणे लगया :
बल्कि मसीह जो अपणी जिन्दगिया रा प्रभु जाणीने आदर करा। जे कोई तुहांते तुहांरिया आशा रे बारे च पुछो, तां तिस्सो जबाब देणे रे खातर हमेशा त्यार रौआ, पर बिनम्र कने आदरा ने ये करा;